Ambtenaren van het UNC-systeem suggereren dat er robuustere beoordelingen na de ambtstermijn nodig zijn

Luister naar het artikel
4 minuten

Deze audio wordt automatisch gegenereerd. Laat het ons weten als u feedback heeft.

Duik kort:

• Minder dan 3% van de vaste docenten die het systeem van de Universiteit van North Carolina Volgens een onlangs gepubliceerd rapport voldeden de evaluaties van de afgelopen tien jaar niet aan de verwachtingen van de werkgelegenheid.
• Het systeem met 240.000 studenten heeft de informatie vrijgegeven voorafgaand aan een vergadering van de raad van bestuur op woensdag en donderdag. Het bestuur hoorde over het systeembeoordelingsproces na de ambtstermijn, een instrument dat volgens sommige critici de bescherming van de werkplek ondermijnt. Van de 8.350 faculteitsleden die in tien jaar tijd een evaluatie hebben ondergaan, presteerden er 244 ondermaats.
• Sommige van de zestien universiteiten van de UNC hadden slechter presterende professoren dan andere, wat volgens systeemleiders de noodzaak impliceerde van consistentere en rigoureuzere procedures. Dat meldt NC Newsline. Dit duidt op meer onrust rond ambtstermijn, een kwestie die de afgelopen jaren een politiek beladen kwestie is geworden.

Duikinzicht:

Voorstanders van faculteiten beweren dat een vaste aanstelling, traditioneel een aanstelling voor het leven, noodzakelijk is om hoogleraren te beschermen, vooral als zij potentieel impopulaire wetenschappelijke studies uitvoeren. Intussen zeggen tegenstanders van de ambtstermijn dat het docenten de bevoegdheid geeft om zonder consequenties weinig moeite in hun werk te steken.

Vaste docenten kunnen echter om vele redenen worden ontslagen, ook als ze het institutionele beleid of de wetgeving schenden, of als hun universiteit financieel aan het spartelen is en lijkt te willen inkrimpen. Toch hebben wetgevers in het hele land, inclusief die in North Carolina, dit jaar een ambtsverbod voorgesteld – hoewel ze grotendeels vastliepen in de wetgevende macht.

Het UNC-systeem werd voor het eerst gebouwd beleid voor evaluatie na de ambtstermijn in 1997 en daarna deze in 2014 bijgewerkt. Ze schrijven voor dat vaste docenten elke vijf jaar moeten worden beoordeeld en dat bij de beoordelingen ook hun collega’s worden betrokken. Vaste hoogleraren moeten ook doelstellingen voor vijf jaar ontwikkelen, die zij jaarlijks kunnen bijstellen.

In het rapport van het systeem over de evaluatie na de ambtstermijn staat dat 742 hoogleraren van het UNC-systeem zijn geëvalueerd in 2021-2022, het meest recente bestudeerde academisch jaar.

Daarvan overtrof de helft, oftewel 371 faculteitsleden, de baanverwachtingen, terwijl 349 voldeden aan de normen. Slechts 22 voldeden niet aan de normen en 15 docenten stelden hun beoordelingen uit vanwege COVID-19.

Over het geheel genomen hadden sommige UNC-universiteiten meer slecht presterende professoren dan andere.

Tussen 2012 en 2022 hadden de North Carolina State University en de University of North Carolina in Chapel Hill respectievelijk 71 en 52 vaste docenten, die niet aan de verwachtingen voldeden.

Vergelijk dat eens met de Elizabeth City State University, waar slechts twee professoren niet aan de normen voldeden. En bij UNC-Greensboro slaagde geen enkele professor voor de evaluatie na zijn ambtstermijn.

North Carolina State en UNC-Chapel Hill zijn beide groter dan die campussen, met werkgelegenheid ongeveer 2.500 en respectievelijk 4.100 faculteitsleden, volgens informatie op hun websites.

Elizabeth City State heeft ongeveer 125 docenten en UNC-Greensboro ongeveer 1.100, volgens de meest recent beschikbare federale gegevens.

Maar Peter Hans, de president van het UNC-systeem, schreef het grotere mislukkingspercentage van de staat North Carolina niet toe aan de omvang ervan, meldde NC Newsline. Hij zei dat het in plaats daarvan verband houdt met de meer “robuuste” evaluatie na de ambtstermijn van de universiteit.

Het strenger maken van deze beoordelingen zou de faculteit echter kunnen verdringen. Een recent Enquête van de American Association of University Professors suggereerde dat het eroderen van de academische vrijheid – inclusief het verzwakken van de ambtstermijn – een van de factoren was die de faculteiten van North Carolina en die van een handvol andere zuidelijke staten ertoe aanzette elders werk te zoeken.