De Fed zal niet afhankelijk zijn van de markt

Goedemorgen. Dinsdag vroegen we wat het was met de streamingactiviteiten van Disney die de economie zo veel slechter maken dan die van Netflix. Het lijkt erop dat Disney denkt dat een deel van de reden schaal en controle is: Disney heeft aangeboden om het derde deel van Hulu dat het nog niet bezit, te kopen voor 8,6 miljard dollar. Denk je dat het zal helpen? E-mail ons: robert.armstrong@ft.com en ethan.wu@ft.com.

Powell spreekt over strengere financiële voorwaarden

Een economie die in slechte gezondheid verkeert, geeft een centrale bank tijd om te wachten. Het is dan ook geen verrassing dat Jay Powell, voorzitter van de Federal Reserve, gisteren niet klonk als een man die haast had om de rente te verhogen. Op zijn persconferentie na de bijeenkomst juichte Powell de “vooruitgang van de inflatie”, het stijgende arbeidsaanbod, de matigende loongroei en de inflatieverwachtingen op een “goede plek” toe.

Toch zei hij dat de vraag in zijn hoofd blijft “zouden we nog een keer moeten wandelen?” niet “moeten de rentes vanaf hier stijgen of dalen?”. Het verkrappingsbeleid van de Fed blijft intact. En, wat niet behulpzaam is, is de voortgang van de inflatie vertraagd. De maandelijkse kerninflatie is in augustus en september gestegen, en de inflatie exclusief de woningbouwsector is weer aan het stijgen. Kort voor de bijeenkomst van gisteren lieten de gegevens over september zien dat de vacatures omhoog gingen, wat de verwachtingen te boven ging. Een reële bbp-groei van vijf procent is goed nieuws, maar is wellicht niet consistent met een inflatie van 2 procent. Het is te vroeg voor de Fed om te ontspannen. Hier is Powell:

Een paar maanden met goede cijfers zijn slechts het begin van wat er nodig is om het vertrouwen op te bouwen dat de inflatie duurzaam daalt. . .

Bewijzen dat de groei aanhoudend boven het potentieel ligt, of dat de krapte op de arbeidsmarkt niet langer afneemt, kunnen verdere vooruitgang op het gebied van de inflatie in gevaar brengen en verdere verkrapping rechtvaardigen.

Dat wil zeggen dat er niet veel is veranderd. Maar de officiële verklaring van gisteren bevatte een nieuwe verwijzing naar strengere financiële voorwaarden. Dit wijst waarschijnlijk op de stijgende rente op tienjarige staatsobligaties. In theorie zouden hoge lange rentes de groei en inflatie moeten onderdrukken. Powell liet de mogelijkheid open dat hogere rentes op een gegeven moment zouden kunnen fungeren als vervanging voor verdere renteverhogingen.

Zo las de markt het. De persconferentie werd gezien als een teken dat de Fed het wat rustiger aan zou doen. De rente op tweejaars staatsobligaties daalde met 12 basispunten, de aandelen stegen en de dollar verzwakte – allemaal versoepeling van de financiële omstandigheden.

De markt loopt misschien een beetje op de zaken vooruit. Om er zeker van te zijn dat de inflatie daalt, wil de Fed een iets lagere groei zien. Op zichzelf zouden strengere financiële voorwaarden dit kunnen bewerkstelligen. Maar vergeet niet waarom de financiële omstandigheden de laatste tijd zijn verkrapt: als gevolg van een rally van de reële langetermijnrente (zie onderstaande grafiek). Dat is deels beneden verwachting van hoger groei. Dus als de groei daalt, zullen de rendementen volgen, waardoor de financiële omstandigheden versoepelen en de weg wordt vrijgemaakt voor een nieuwe groeiversnelling. We moeten niet te veel vertrouwen op hogere langetermijnrentes om het werk van de Fed te doen.

Ook vertrouwt de Fed niet te veel op de lange rente. Gisteren stelde Powell twee eisen aan de Fed om renteverhogingen op basis van krappere financiële omstandigheden achterwege te laten. In de eerste plaats is het zo dat de krapte moet worden gehandhaafd en in de tweede plaats dat een stijging van de rente meer moet weerspiegelen dan alleen hogere beleidsrentes op de korte termijn. Dit is een hoge lat. De financiële omstandigheden zijn veel veranderd. Maar de reactiefunctie van de Fed lijkt grotendeels hetzelfde. (Ethan Wu)

Journalistiek als handelsinstrument, of andersom

Hier is een nieuw bedrijfsmodel:

Een groep ervaren Amerikaanse financiële journalisten werkt samen met investeerders om een ​​handelsfirma op te richten die is ontworpen om te handelen op marktbewegend nieuws dat uit eigen onderzoeksrapportage naar voren is gekomen.

Het bedrijf, opgericht door investeerder Nathaniel Brooks Horwitz en schrijver Sam Koppelman, zou uit twee entiteiten bestaan: een handelsfonds en een groep analisten en journalisten die verhalen produceren op basis van openbaar beschikbaar materiaal, aldus verschillende mensen die bekend zijn met de zaak.

Het fonds zou transacties plaatsen voordat artikelen werden gepubliceerd. . . maar zou niet handelen op basis van informatie die niet openbaar beschikbaar was.

Dat meldde de Financial Times gisteren. Gefeliciteerd, de heer Horwitz en de heer Koppelman. Jij hebt het hedgefonds uitgevonden. Veel investeerders huren journalisten in, of mensen met journalistieke vaardigheden, om informatie over bedrijven te verzamelen – informatie die niet in de jaarrekening staat en die voor de meeste investeerders ook niet beschikbaar is. Sommigen van hen, de meest beruchte shortsellers, doen transacties voordat ze publiceren wat ze hebben gevonden. Dit is een eeuwenoud gebruik.

(Nog iets, meneer Horwitz en meneer Koppelman: wat volgt is geen juridisch advies, en ik ben geen advocaat.)

De voor de hand liggende vraag over deze opkomende onderneming – die eigendom zal zijn van een start-up genaamd ‘Hunterbrook’ – is of deze zal exploderen als deze in aanraking komt met wetten op handel met voorkennis. Journalisten verkrijgen hun grote verhalen door bronnen binnen bedrijven te hebben. Alleen een dwaas zou een investeringsmodel voorstellen, of wat dat betreft een journalistiek bedrijfsmodel, alleen gebaseerd op een stel journalisten die openbare documenten doorzoeken.

Maar er is geen duidelijke reden dat een fonds gebaseerd op journalistieke bronnen illegaal zou zijn.

De cruciale vraag bij handel met voorkennis, vanuit het strafrechtelijke in tegenstelling tot het civielrechtelijke perspectief, is of een insider van een bedrijf een plicht heeft geschonden bij het verstrekken van informatie aan een buitenstaander. Of de insider dat heeft gedaan, hangt op zijn beurt af van de vraag of hij er persoonlijk voordeel van verwachtte. Als ze dat niet deden, is het prima dat de ontvanger van de informatie ervan profiteert. Geld verdienen met niet-openbare bedrijfsinformatie is immers een belangrijk onderdeel van het bedrijfsmodel van de krant, en dat is prima (in ieder geval voor de krant). En alle informatie die wordt verzameld en die niet van binnenuit een bedrijf komt (gesprekken met klanten en leveranciers, satellietbeelden van lege parkeerterreinen, kijken wie het hoofdkantoor in en uit gaat) is standaard gedoe in de beleggingssector, en ook standaard journalistiek gedoe.

“Denk eens na over wat shortsellers doen. Is het oké om informatie over een bedrijf te verzamelen? Ja. Is het oké om op basis van die informatie te handelen voordat u deze publiceert? Ja”, vertelde Daniel Richman, een professor aan de Columbia Law School, mij gisteren. Het cruciale punt is wederom dat de bron er geen voordeel bij heeft. “Zelfs als het verzamelen en exploiteren van de informatie iets is dat gewone burgers misschien niet kunnen doen. . . Ik denk niet dat het feit dat is [the recipient] geld verdienen maakt enig verschil.”

Wat als Hunterbrook handelt voordat een rapport onjuist blijkt te zijn? “Shortsellersrapporten zijn onjuist gebleken. We hebben deze film eerder gezien”, zegt Richman. Er kunnen uiteraard rechtszaken volgen, evenals strafrechtelijke onderzoeken naar marktmanipulatie. Het punt is dat de situatie bij Hunterbrook niet fundamenteel verschilt van de bedrijfsmodellen die al lang bestaan ​​in de financiële sector.

Het Hunterbrook-bedrijfsmodel is dus niet intrinsiek onrechtmatig. Dat betekent niet dat er geen juridische risico’s aan verbonden zijn. Het risico van een rechtszaak tegen de Securities and Exchange Commission is aanzienlijk, zoals een advocaat met lange ervaring bij het bureau mij heeft uitgelegd. De drempel voor wat als ‘uitkering’ geldt, is zeer laag, vooral in civielrechtelijke context. Een lunch? Verwachting van vriendschap? Hoop op een cameo in een Michael Lewis-boek? Dit alles is genoeg om de SEC rond te laten snuffelen. Op dezelfde manier zal de trigger voor een onderzoek naar marktmanipulatie op basis van een rapport dat de markt in beweging brengt inderdaad zeer gevoelig liggen.

Jacob Frenkel, een advocaat gespecialiseerd in effectenhandhaving bij Dickinson Wright, verwoordde het botter: “SEC-handhaving zou krachtig onderzoek doen naar de handel door de opdrachtgevers van een publicatie die een bedrijf bereikt, niet-openbare informatie verkrijgt en op basis van de informatie handelt.”

Het kan natuurlijk zijn dat Hunterbrook niet van plan is iemand te bereiken. In plaats daarvan zou het van plan kunnen zijn mozaïeken te bouwen van kleine stukjes informatie die voor iedereen beschikbaar zijn in documenten en andere openbare bronnen. Als dat zo is, kan het zich aansluiten bij een ontelbaar aantal andere goed bemande hedgefondsen, en verwachten dezelfde middelmatige rendementen te behalen als zij, over een waarschijnlijk korte levensduur van een bedrijf.

De meest interessante vraag is of het bezitten van een handelsactiviteit een goede manier is om de journalistiek te financieren. Als u iets vreselijks over uw werkgever ontdekt, iets wat de wereld zou moeten weten, zou u dit dan willen delen met een bedrijf dat op basis van die informatie zou handelen voordat het wordt gepubliceerd? Zou u een nieuwsorganisatie vertrouwen die werd gefinancierd door haar verhalen te verhandelen voordat u ze mocht lezen? Deze vragen zijn belangrijk, omdat Hunterbrook alleen een interessant idee is als het een nieuwsorganisatie is die wordt ondersteund door een handelsoperatie. Handelsoperaties ondersteund door journalistiek werk zijn dertien in een dozijn.

Eén keer goed lezen

Hoe Bridgewater zou kunnen werken.

FT Unhedged-podcast

Kun je geen genoeg krijgen van Unhedged? Luister twee keer per week naar onze nieuwe podcast, gepresenteerd door Ethan Wu en Katie Martin, voor een duik van 15 minuten in het laatste marktnieuws en financiële nieuws. Bekijk hier de voorgaande edities van de nieuwsbrief.