De ethische en juridische implicaties rond de snelle opkomst van kunstmatige intelligentie en generatieve AI-tools zoals ChatGPT zullen de komende jaren zeker gevolgen hebben voor bedrijven, consumenten en rechtszalen. Voor kunstenaars en makers, en degenen die hun werk kopen of in licentie geven, kan het een verwarrende tijd zijn om na te denken over de invloed van AI op wie wat heeft gemaakt en wie het bezit.
Op donderdag organiseerden het advocatenkantoor Davis Wright Tremaine en de non-profit Washington Lawyers for the Arts samen een paneldiscussie met de titel “Artificial Intelligence: The New Muse? Het evoluerende juridische, regelgevende en ethische landschap van AI.”
Panelleden waren onder meer Tiffany Georgievski, een AI-, gegevensprivacy- en IP-advocaat bij Sony AI; Joaquin Hernandez, senior adviseur bij Pixel United; en Joshua Trujillo, fotograaf, videograaf en verhalenverteller bij Starbucks.
De discussie ging over een aantal zorgen van makers en degenen die de wet bestuderen en bepleiten als het gaat om auteursrechtelijke bescherming, intellectueel eigendom, wet- en regelgeving, ethiek, desinformatie, transparantie en meer.
Hier zijn enkele van de hoogtepunten uit de commentaren van de panelleden, bewerkt voor beknoptheid en duidelijkheid:
Wie bezit wat?
- Hernández: “In termen van output en wat wordt gegenereerd door deze tool – wie is de eigenaar? Komt er iemand bij ons terug en zegt: ‘Hé, dit komt me heel bekend voor.’ Gaat een artiest zeggen: ‘Je maakt inbreuk op mijn product?’ Wie is verantwoordelijk? De maker van het AI-model, of zijn wij het die het gebruiken? Dat is op dit moment nog een beetje onduidelijk.”
- Trujillo: “Er zijn momenteel veel AI-tools die makers echt voortstuwen. Ik denk dat de ruimte waar makers echt nerveus zijn, de generatieve ruimte is, want dat gaat dan over je vermogen om betaald te worden, je vermogen om gecrediteerd te worden, je vermogen om er een carrière van te maken. En dat is voor veel mensen eng.”
- Georgievski: “Een aantal dingen die ik echt interessant vind, zijn de verschillende benaderingen die AI-aanbieders hanteren in hun servicevoorwaarden. Sommigen zullen zeggen: ‘Ik ben niet de eigenaar van de outputs. Misschien wel. Misschien niet, maar ik ben het niet.’ Anderen zullen eigenlijk zeggen: ‘Ik bezit de outputs en jij hebt een licentie. Je mag het bezitten als je een betaald lid bent.’ Dus het feit dat er op dit moment niet eens een marktstandaard is in termen van iemand die deze tools gebruikt, en het feit dat artiesten deze tools gebruiken om hun creativiteit te vergroten en uiteindelijk misschien iets creëren dat ze willen beschermen, en dat ze misschien niet eens de rechten bezitten, denk ik dat dit een enorm gebied is voor artiesten om over na te denken.
Paniek over nieuwe technologie
- Trujillo: “Fotografie is een creatiemedium dat altijd op technologie heeft vertrouwd – het is technologie. En er was altijd een beetje een paniekcyclus bij elke introductie. Toen autofocus werd geïntroduceerd, was er een beetje paniek. Gaat dit mij vervangen? Gaat iedereen dit kunnen? Bij digitale fotografie, bij Adobe Photoshop, beeldmanipulatie – als alles binnen is gekomen, is er een beetje een paniekcyclus geweest. En uiteindelijk vinden mensen een manier om dat te benutten en gebruiken ze om nog creatiever te zijn. Het is niet allemaal kommer en kwel daarbuiten. Maar van wat ik hoor, is er momenteel veel angst.”
Desinformatie bestrijden:
- Trujillo: “Waarheid is het kenmerk van de journalistiek, het kenmerk van een geïnformeerde bevolking. Wij allemaal als burgers en kiezers moeten worden geïnformeerd. En als we op de hoogte worden gebracht van desinformatie en verkeerde informatie, en kwaadwillende actoren die meningen proberen te beïnvloeden, heeft dat uiteindelijk gevolgen voor onze democratie. We zagen wat er gebeurde bij de verkiezingen met memes en Facebook, maar dit is een heel ander monster. We moeten ons allemaal als geïnformeerde burgers hyperbewust zijn van die ruimte op dit moment, want het is erg gevaarlijk.
- Georgievski: “Ken uw leveranciers, weet wat ze doen, weet wat hun reputatie is. Hoe identificeert u al dan niet menselijke werken versus door AI gegenereerde werken? Er zijn regelgevingsvoorstellen over transparantieverplichtingen in termen van het identificeren van dingen die wel of niet door AI worden gegenereerd. Inhoudsauthenticiteit is momenteel een groot onderzoeksgebied in de AI-ruimte – kunnen we echt een manier hebben om te zeggen dat dit afkomstig is van een specifiek verkooppunt of een specifieke fotograaf, of kunnen we op zijn minst identificeren wat door AI wordt gegenereerd of niet? Die tools zijn er op dit moment niet echt, maar ik verwacht dat omdat het een nieuwe markt is en het een groot, hot topic is dat we er in de toekomst een aantal van zouden kunnen zien.”
Bescherming van kunst en kunstenaars
- Trujillo: “Er is altijd dat stereotype van de uitgehongerde artiesten, de arme artiest. Het is altijd heel moeilijk geweest om het als artiest te maken. Ik hoop gewoon op een systeem of een samenleving of een wettelijk kader of wetgeving die kan optreden om creatievelingen op de een of andere manier te ondersteunen. Omdat ik denk dat op dit moment veel mensen in de creatieve wereld zich zo in de steek gelaten voelen, en veel van hen voelen zich nu machteloos.
- Hernández: “In termen van bescherming hangt het ervan af: beschermt u het tegen iemand die uw werk in een dataset schraapt die de AI traint, versus de output? De uitvoerdingen zijn eenvoudig omdat we al weten dat wat AI ook creëert, de kans groot is dat je het niet kunt beschermen. Maar hoe voorkom je dat een AI-bedrijf het gebruikt als onderdeel van zijn dataset om zijn AI-model te trainen? Dat is wat moeilijker. Je kunt tot de rudimentaire zaken komen, zoals: wees voorzichtig met wat je daar neerzet. Of gebruik een beveiligd platform waar het schrapen van gegevens veel moeilijker wordt.
- Georgievski: “AI, met name generatieve AI-modellen, zijn niet bedoeld om te concurreren met artiesten, ze zijn er echt om de creativiteit te vergroten. Het probleem dat we gaan zien is dat iedereen ineens een AI-bedrijf is. En je weet niet wie je eigenlijk moet vertrouwen. Het doel is niet dat AI plotseling de kunsten doodt. Ik denk niet dat iemand dat wil. Wat we zien zijn slechts onbedoelde gevolgen van een nieuwe technologie die nog niet volledig is uitgewerkt. En wat geweldig is, is dat de nadruk op AI binnen de open source-gemeenschap snel veel waarborgen zal opleveren om, nogmaals, dit niet iets te maken dat een competitief hulpmiddel is, maar om nieuwe en coole hulpmiddelen te maken die daadwerkelijk kunnen helpen de mensheid in het algemeen te verheffen, ook door middel van kunst.
Source link: https://www.geekwire.com/2023/ais-impact-on-art-and-creators-ethical-and-legal-concerns-over-ownership-misinformation-and-more/
