De pluk van het stel levert geen laaghangend fruit op

Ontgrendel gratis de Editor’s Digest

Roula Khalaf, redacteur van de FT, selecteert in deze wekelijkse nieuwsbrief haar favoriete verhalen.

Amerikaanse banken bieden nauwelijks de beste voorbeelden van opvolgingsplanning. Wells Fargo heeft in drie jaar tijd drie CEO’s doorlopen. Goldman Sachs is gestrand onder David Solomon. Bij Citigroup heeft Jane Fraser moeite om sceptici te overtuigen.

Tegen deze achtergrond is het nieuws dat Morgan Stanley Ted Pick heeft aangesteld als nieuwe CEO verfrissend vanwege het gebrek aan bestuursdrama.

Pick, een 33-jarige Morgan Stanley-veteraan die investeringsbankieren en handel leidt, heeft de meest clichématige aanhangsels: een paar veilige handen. Er wordt verwacht dat hij de strategie van de vertrekkende baas James Gorman bij de investeringsbank- en vermogensbeheergroep ter waarde van 120 miljard dollar zal voortzetten. Dit heeft zich geconcentreerd op de groei van het vermogens- en vermogensbeheer.

Onder het dertienjarige ambtstermijn van Gorman is de omzet ruim verdubbeld tot bijna 54 miljard dollar vorig jaar. Het netto inkomen is met ruim 700 procent gegroeid tot 11 miljard dollar. Het rendement op het gemiddelde materiële gewone aandelenkapitaal, dat vorig jaar 15,3 procent bedroeg, stond na JPMorgan op de tweede plaats onder de grote Wall Street-banken.

De marktkapitalisatie van Morgan Stanley heeft die van Goldman, zijn rivaal in investment banking en trading, overtroffen. Het aandeel biedt ook een premie van 38 procent ten opzichte van Goldman op basis van koers-boekwaarde.

Het zal voor Pick vrijwel onmogelijk zijn om een ​​even indrukwekkende verbetering te realiseren. Gorman nam Morgan Stanley in 2010 over in de nasleep van de Grote Financiële Crisis.

Pick zal moeite hebben om het soort buitensporige winsten te behalen dat hij onder zijn voorganger zag. De terugval in de dealmaking en de vertraging van de groei in de vermogensbeheersector maken de uitdaging nog groter. Het langetermijndoel van Morgan Stanley – een rendement van 20 procent op materiële aandelen – zal moeilijk te verwezenlijken zijn.

De andere grote kanshebbers waren hoofd vermogensbeheer Andy Saperstein en baas vermogensbeheer Dan Simkowitz. Ze zeggen dat ze zullen blijven om hun vriend Pick te helpen. Dat klinkt meer als Sesamstraat dan Wall Street. Maar het exceptionisme in de arbeidsverhoudingen moet worden toegejuicht, gezien de alternatieven.