De rally op de aandelenmarkten dreigt opnieuw een ‘head fake’ te worden

Ontgrendel gratis de Editor’s Digest

Roula Khalaf, redacteur van de FT, selecteert in deze wekelijkse nieuwsbrief haar favoriete verhalen.

Bankiers die voor hun geld bedrijven op de beurzen lanceren, behoren over het algemeen tot de vrolijkste mensen die je op de financiële markten tegenkomt. Niet voor hen de professionele mopperigheid van de obligatiemarkt-mopperaars die geobsedeerd zijn door dingen die fout kunnen gaan. In plaats daarvan hebben ze, hoe slecht de marktomstandigheden ook zijn, het talent van die vrolijke makelaar om betere tijden te voorspellen, in de vorm van “de pijplijn”.

De stroom nieuwe deals die de publieke markten bereiken, droogt van tijd tot tijd op. Maar als dat wel het geval is, zeggen bankiers op betrouwbare wijze dat “de pijplijn” op het punt staat nieuwe noteringen uit te brengen. Goede vermeldingen, kwaliteitsbedrijven. Wacht jij maar.

Deze lijn begint wat dunner te worden nadat de stemming opvallend grimmig werd – zelfs enkele van de meest enthousiaste cheerleaders voor de openbare markten hebben moeite gehad om een ​​moedig gezicht op te zetten.

Er is een daling van ongeveer 5 procent in de S&P 500 sinds de piek in juli, grotendeels veroorzaakt door de groeiende acceptatie dat de rentetarieven waarschijnlijk op de lange termijn hoog zullen blijven. Dit doet pijn op twee fronten. Het legt de lat hoger voor beleggers om zich überhaupt met deze beleggingscategorie bezig te houden: waarom zou u het risico nemen als veilige kortlopende Amerikaanse of Europese staatsobligaties u 5 procent opleveren? Het vernietigt ook de bedrijfsbalansen.

“De omgeving van langer en langer leidt tot een grote verschuiving in het ecosysteem van bedrijven”, schreef Virginie Maisonneuve, Global Chief Investment Officer voor aandelen van Allianz Global Investors. “Na meer dan een decennium van ultra-lage tarieven zijn sommige bedrijven van slechte kwaliteit . . . kan nu moeite hebben om te overleven.”

In dat opzicht blijken beleggers een serieus no-nonsense stel te zijn. Nu het cijferseizoen in aantocht is, kunt u hieronder op uw hoede zijn als een bedrijf zijn prognoses niet haalt. “De markt laat zich niet vangen”, zei een aandelenbankier. “Bedrijven die winst mislopen, worden gedecimeerd. Er is veel pijn.”

Analisten van Charles Schwab analyseerden de cijfers en ontdekten dat bedrijven die de verwachtingen overtroffen de laatste tijd gemiddeld een winst van 0,7 procent boven de bredere S&P 500 hadden geboekt op de eerste handelsdag na de bekendmaking van de winstcijfers. Voor missers bedraagt ​​het extra rendement -3,3 procent. Deze onbalans is vrijwel altijd aanwezig, maar op dit moment is deze behoorlijk uitgesproken. En het wijst allemaal op wat Liz Ann Sonders en Kevin Gordon van de makelaardij omschrijven als “afnemend enthousiasme”.

Bovendien wezen Sonders en Gordon erop dat het de grote technologiebedrijven zijn die het harde werk doen aan de schattingen voor de winstgroei. “De realiteit is dat er nog steeds sprake is van een sterke tweedeling op de markt: als we de grootste namen buiten beschouwing laten, die dit jaar de hoogvliegers zijn, zijn de winstgroei en de prestaties sinds het begin van het jaar nog steeds laag of op zijn best vlak”, schreven ze. “Ons gevoel is dat de markt pas een uitweg uit deze correctie zal vinden als de marktbreedte verbetert.”

De grote bedrijven zijn echter niet immuun. De aandelen van Google-eigenaar Alphabet daalden vorige maand bijvoorbeeld met 8 procent nadat er sprake was van enige zwakte in zijn advertentieactiviteiten. Andere grote teleurstellingen hebben zich in Europa voorgedaan. De aandelen van offshore-windenergiegigant Ørsted – de langetermijnschat van groenbewuste investeerders – daalden met een kwart nadat het twee Amerikaanse projecten had stopgezet. De aandelen van de Franse treinfabrikant Alstom daalden ook met meer dan een derde nadat het bedrijf zijn voorspelling voor de vrije kasstroom had verlaagd.

Ben ik bezig met het kiezen van slechte voorbeelden om hier een punt te maken? Zeker. Maar dat is bewust, want zo denken beleggers ook. Ze willen echt ongedwongen fouten vermijden, vooral in deze tijd van het jaar.

Nog iets om aan de giftige mix toe te voegen: alle glimmende nieuwe jonge aandelen die werden aangeprezen als een teken van een glorieuze opleving voor hun debuut op de aandelenmarkten in september, zijn teleurgesteld. Arm, de chipontwerper, had bij zijn debuut al een vroege beurspop, maar staat nu 6 procent lager sinds het begin van zijn eerste dag op de markt. Boodschappen-app Instacart is 36 procent gedaald ten opzichte van de catalogusprijs. Softwaregroep Klaviyo verliest 20 procent.

Het is geen verrassing dat private equity-groep CVC, gezien dit spoor van rampspoed, deze week (eindelijk) besloot zijn eigen langverwachte Amsterdamse beursnotering op ijs te zetten. Het was de mogelijke schaamte gewoon niet waard.

Eind deze week kwam er enige verlichting. Een waarschuwing van Jay Powell van de Fed en enkele sombere banencijfers hebben opnieuw de hoop aangewakkerd dat de centrale bank eindelijk haar pijnpunt heeft bereikt en de aandelen omhoog heeft geduwd. Daar gaan we weer.

Pijn is precies wat die aandelenbankiers willen, zoals iemand mij deze week in een inhaalgesprek vertelde. Als de VS begin volgend jaar door een economische recessie wordt getroffen, zal de Fed misschien toch de rente gaan versoepelen en zal het klimaat gunstiger zijn voor aandelen.

Misschien wel. Maar een recessie is een vreemde reden om vrolijk te zijn, en de kans op een handrembeweging van de Fed is op zijn best klein. Er is heel veel lef voor nodig om zwaar in te zetten op een verandering van gedachten bij de Fed – een strategie die dit jaar al meerdere keren heeft gefaald. Hoe het ook zij, de zinderende rally die dit jaar begon, gedreven door minder aandelen dan je op je vingers kunt rekenen, dreigt er weer uit te zien als een nep-hoofd. Maar weet je, er is een geweldige pijplijn. . .

katie.martin@ft.com