De zoon van SoftBank wordt opnieuw onder de loep genomen vanwege zijn status als visionair

Ontvang gratis Masayoshi Son-updates

Wij sturen u een myFT Dagelijks overzicht e-mail waarbij de laatste wordt afgerond Masayoshi-zoon nieuws elke ochtend.

Een senior bankier in Tokio herinnert zich dat hij Masayoshi Son vijf jaar geleden op het podium van een evenement introduceerde en hoe onmiddellijk de zaal werd veroverd door de eerste dia van de presentatie: aan de linkerkant een paard, aan de rechterkant een Ferrari.

‘Dus waar wil je dat ik op wed?’ de oprichter van SoftBank daagde zijn publiek uit met een perfecte beknoptheid van zelfintroductie. Dit ging niet over paarden of Ferrari’s, maar het maakte deel uit van het beeld dat Son heeft gecreëerd: een futuroloog-gokker voor wie de weddenschappen verblindend binair lijken en die, door bovennatuurlijke niveaus van overtuiging, niet kunnen doorgronden waarom iemand tegen hem zou wedden. Ook al heeft de markt dat vaak gedaan.

In een later stadium van hun miljardairschap zullen veel houders van die titel zich wijden aan het uithakken van het andere woord (‘filantroop’, ‘verzamelaar’, ‘maanomzeiler’ enzovoort) waardoor ze herinnerd zullen worden. Bij Son heeft de bijbehorende bijnaam altijd centraal gestaan. Het miljardair-bit lijkt alleen voor hem te werken als het woord visionair eraan vastzit. Maar dat woord kan ervoor zorgen dat mensen het punt missen: het zou misschien beter kunnen zijn om zichzelf te presenteren als een vooraanstaande ingenieur van geluk.

Tegenwoordig wordt de visionaire tag van Son aan een bijzonder fel forensisch onderzoek onderworpen: misschien wel meer dan ooit tevoren. De gok is groter, maar de gokker zelf (66) is ouder en zijn staat van dienst (WeWork, Oyo, Greensill en de opeenvolgende kwartalen van Vision Fund-verliezen) minder perfect. De directe aanleiding voor het verscherpte toezicht is de beursgang van deze week van de Britse chipontwerper Arm, die woensdag zal plaatsvinden, waarbij de aandelen donderdag hun handelsdebuut maken op de Nasdaq.

SoftBank kocht het Britse bedrijf in 2017 voor 32 miljard dollar, en heeft het sindsdien geïdentificeerd als de kern van zijn grote visie op kunstmatige intelligentie – het vertrouwen dat AI (als verzamelnaam) SoftBank in staat zal stellen om niet minder een ambitie waar te maken dan om “heers over de wereld”. De lange aanloop naar de verkoop van Arm-aandelen, waardoor Son’s SoftBank een nog steeds overweldigende aandelenpositie van 90 procent zal hebben en het bedrijf een waardering van meer dan 50 miljard dollar zal opleveren, is op zichzelf al intrigerend genoeg. Maar het is nu klaar om dat nog meer te worden, als onderdeel van het grote enigma van Sons huidige en toekomstige weddenschappen op AI.

Als beursgenoteerd bedrijf, en afgezien van welke technologische rol het ook mag spelen in de visie van Son, heeft Arm twee duidelijke, zware taken voor de boeg. De eerste hiervan zal voornamelijk van financiële aard zijn – onderdeel van wat analisten steeds meer vermoeden dat het de voorbereidingen van Son zijn voor een onbekende, op AI gerichte megadeal die SoftBank opnieuw zal definiëren. Hij heeft naam gemaakt door groot te worden. Waarom zou hij van strategie veranderen, net nu AI eruit ziet alsof het de mensheid zou kunnen transformeren?

Nu Arm een ​​beursgenoteerd bedrijf is met een marktwaardering, zou Son in theorie het resterende bezit van SoftBank kunnen gebruiken om meer dan 25 miljard dollar aan aanvullende financiering van banken en andere bronnen veilig te stellen, zeggen analisten. Gecombineerd met de bestaande contanten en leningen van SoftBank zou dat Son een oorlogskas van meer dan 65 miljard dollar kunnen opleveren.

Door die financiële rol te spelen zou Arm tot op zekere hoogte Alibaba vervangen – de Chinese e-commercegigant waarin Son een investeerder op de begane grond was en wiens aandelen (nu grotendeels verkocht door SoftBank) de hefboomwerking ondersteunden waarvan SoftBank zo regelmatig afhankelijk was. .

Maar het zware werk van Arm kan ook van psychologische aard zijn. Hoe slecht zijn staat van dienst ook is, Son heeft dat uiterst belangrijke imago als visionair opgebouwd rond een aantal episch succesvolle weddenschappen – waarvan Alibaba de meest waardevolle was. Hij heeft nog meer recente successen in de portefeuille, maar volgens beleggers heeft hij een oppepper nodig om de reputatie fris te houden.

Als de markt Arm na de beursintroductie omhoog duwt in de richting van de torenhoge waardering waarvan Son echt lijkt te geloven dat het de moeite waard is, zal hij mogelijk meer aandelen verkopen en zich koesteren in gelijkheid. Beter nog, hij zou kunnen besluiten dat de beursintroductie van Arm de markt voor noteringen heeft heropend voor bedrijven met een AI-verhaal, om ze vervolgens klaar te maken voor de markt. Als het mislukt, kan hij het onbegrepen geniale gezicht trekken dat hem door sombere tijden lijkt te hebben gedragen.

De realiteit van Sons visionaire krachten – hoe groots ook vervat in voorspellingen over hoe het leven er over driehonderd jaar in de toekomst uit zal zien – is dat ze omgeven zijn door agressie, flexibiliteit en rigoureus geluksbeheer. Als je elke vijf jaar één make-or-break-weddenschap plaatst, moet je geluk hebben; maak er elk jaar vijf en de kansen veranderen. In praktische termen, en door de vele weddenschappen die via het Vision Fund zijn geplaatst, heeft hij substantiële weddenschappen gesloten op de technische equivalenten van zowel paarden als Ferrari’s. De komende weken zullen uitwijzen wie van die Armen is.

leo.lewis@ft.com