Donald Trump geeft een strijdlustige show in zijn getuigenis voor de rechtbank

Er was een moment, zo’n twee uur nadat Donald Trump aan de beurt was in de getuigenbank van de staatsrechtbank van Manhattan, toen de levensgrote vastgoedmagnaat en voormalige Amerikaanse president er vreemd gewond uitzag.

“Hij noemde mij een fraudeur en hij wist niets over mij”, zei Trump, terwijl hij met zijn vinger in de richting van de rechter, Arthur Engoron, zwaaide. ‘Het is verschrikkelijk wat je hebt gedaan. Je weet niets over mij!”

Dat kwam na weer een rauw moment waarin een emotionele Trump boos was op een overheidsadvocaat: “Mensen weten niet hoe goed een bedrijf ik heb opgebouwd, omdat mensen zoals jij rondlopen om mij te vernederen!”

Trump verscheen voor de rechtbank om te getuigen in een civiele fraudezaak die was aangespannen door de procureur-generaal van New York, waarin hij ervan wordt beschuldigd de rapporten over zijn vermogen te hebben opgeblazen om leningen tegen gunstige voorwaarden veilig te stellen en andere economische voordelen te behalen.

Engoron heeft al geconcludeerd dat dit het geval was, in een bevel dat aan de vooravond van het proces werd uitgevaardigd. De gerechtelijke procedure is bedoeld om te bepalen welke straffen de voormalige president en zijn volwassen zoons zullen opgelegd krijgen.

Maar voor Trump is het proces ook iets anders: een ongebruikelijke campagnestop in zijn zoektocht om terug te keren naar het Witte Huis en een gelegenheid om de reputatie van onaantastbaar zakelijk succes te verdedigen, die de kern van zijn identiteit vormt en essentieel is voor zijn politieke carrière. .

Dat zou de schijnbare gevoeligheid van Trump kunnen verklaren. Het zou ook kunnen verklaren waarom hij in de eerste plaats besloot te getuigen, omdat juridische experts hadden gewaarschuwd dat dit gevaarlijk zou kunnen blijken voor de komende strafzaken, waarin mogelijke gevangenisstraffen op het spel staan.

“Zijn gedrag doet hem juridisch gezien geen goed”, zegt Carl Tobias, hoogleraar rechten aan de Universiteit van Richmond, in een e-mail. “Het lijkt bijna alsof Trump zichzelf politiek probeert te helpen – althans met zijn basis – door niet samen te werken met de rechter of de raadsman van de procureur-generaal van New York en de rechter en de AG zelfs te beschuldigen van oneerlijke behandeling.”

Trump strompelde net na tien uur ‘s ochtends naar de getuigenbank, terwijl de zaal vol verwachting was over hoe hij zijn tegenstanders zou confronteren. Toevallig leidde de voormalige president niet zozeer met woede als wel met een spervuur ​​van woorden, cirkelvormige toespraken en degressieve uitspraken die de rechter irriteerden en al snel leidden tot een strenge waarschuwing aan Trumps advocaat, Christopher Kise.

‘Meneer Kise, kunt u uw cliënt onder controle houden? Dit is geen politieke bijeenkomst”, zei de rechter met stijgende stem. Toen, een paar ogenblikken later: ‘Ik smeek je hem onder controle te houden, als je kunt. Als jij het niet kunt, dan doe ik het.”

Op een armlengte afstand zat Trump met de grijns van een clown uit de klas die erin was geslaagd de leraar zenuwachtig te maken.

Voor Kevin Wallace, een advocaat van de procureur-generaal, was het onderzoeken van Trump hetzelfde als proberen een onweersbui in bedwang te houden.

Op veel van Wallace’s vragen werd gezocht naar ‘ja of nee’-antwoorden op de vraag of de waarde van een bepaald onroerend goed in Trumps jaarlijkse ‘verklaring van financiële toestand’ ‘waar en accuraat’ was.

Trump maakte een einde aan de kleingeestige boekhoudregels en antwoordde in plaats daarvan met de brutaliteit van een New Yorkse projectontwikkelaar. “Het is de beste locatie in New York”, zei hij over de winkelruimte in de Trump Tower, die hij in 2014 op 348 miljoen dollar had geschat. “Voor dat bedrag zou ik het niet verkopen.”

Bij een andere gelegenheid zei Trump dat hij in staat was een eigendom te waarderen door er alleen maar naar te kijken. Dat kan de aanpak zijn geweest die de Trump-organisatie in Schotland heeft gevolgd, waar ze de waarde van de golfbaan in Aberdeen in één jaar tijd met 245 miljoen dollar heeft verhoogd, volgens een spreadsheet van de procureur-generaal, blijkbaar gebaseerd op ontwikkelingsplannen die nooit zijn gerealiseerd. vervuld.

“Het lijkt een beetje op een schilderij”, legde Trump uit. “Je kunt vrijwel doen wat je wilt doen. De grond is er.”

Banken maken zich vooral zorgen over contant geld, zei Trump tegen de rechtbank, waarbij hij de suggestie van Wallace verwierp dat hij zijn persoonlijke vermogen had opgeblazen om te voorkomen dat hij de leningconvenanten zou schenden. “Ik heb al heel lang veel geld”, zei de voormalige president. “Dat is het enige waar ze om geven.”

Er was onverwachte tederheid voor zijn gevallen luitenant Allen Weisselberg, voormalig financieel directeur van de Trump Organization, die eerder dit jaar drie maanden in de gevangenis zat nadat hij schuldig had gepleit aan belastingontduiking.

‘Mensen gingen venijnig en gewelddadig achter hem aan, alleen maar omdat hij voor mij werkte’, zei Trump. “Ik vind het heel erg voor hem.”

Trump heeft wel één concessie gedaan. Hij liet toe dat iemand zijn penthouse-appartement ten onrechte overwaardeerde – volgens Engoron voor een bedrag van meer dan 200 miljoen dollar – vermoedelijk door de vierkante meters te verdrievoudigen omdat het een triplex was. “Ik begrijp hoe het waarschijnlijk is gedaan”, zei hij.

De lunchpauze leek Trump te kalmeren. Daarna zag hij er meer dan wat dan ook verveeld uit. Met zijn armen over zijn borst gevouwen, vertelde hij Wallace herhaaldelijk dat als het nettovermogen in zijn verschillende financiële overzichten niet klopte, dit niet materieel het geval was. Hoe dan ook, zo zei hij, was zijn werkelijke nettowaarde zeker veel groter omdat de financiële overzichten niet de waarde van het beroemde merk Trump bevatten.

De uitwisselingen voelden minder confronterend. Het gegrom verzachtte. En toen herleefde de woede.

‘Je zou je moeten schamen’, foeterde hij tegen Wallace en noemde de zaak ‘een schande’.

“Iedereen probeert erachter te komen waarom je dit doet”, zei Trump, waarbij hij opmerkte dat zijn kredietverstrekkers volledig en op tijd waren terugbetaald – mogelijk van tevoren. “Niemand begrijpt het. Ik begrijp het. Dat heet politiek.”