Een overwinning van Trump zou de wereld veranderen

Ontgrendel gratis de Editor’s Digest

Roula Khalaf, redacteur van de FT, selecteert in deze wekelijkse nieuwsbrief haar favoriete verhalen.

Op 19 november 1919 verwierp de Amerikaanse Senaat het Verdrag van Versailles. Met dat besluit trokken de VS hun macht terug uit het handhaven van wat in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog was overeengekomen, en lieten deze taak over aan de Britten en Fransen, die zowel de wil als de middelen daartoe ontbeerden. De Tweede Wereldoorlog volgde. Na dat conflict speelden de VS een veel productievere rol. Tegenwoordig is de wereld in veel opzichten nog steeds degene die de VS hebben gemaakt. Maar hoe lang zal dat nog zo zijn? En wat zou er op kunnen volgen? De uitslag van de volgende presidentsverkiezingen zou deze vragen niet alleen op beslissende wijze kunnen beantwoorden, maar helaas ook heel slecht.

Uit recente peilingen blijkt dat bijna 55 procent van de Amerikaanse kiezers de prestaties van Joe Biden afkeurt. Ze suggereren ook dat Trump Biden iets voorloopt in de onderlinge verkiezingen vóór de verkiezingen, die nu over een jaar plaatsvinden. Ten slotte suggereren ze dat Trump Biden voor is in vijf van de zes belangrijkste ‘slagveldstaten’. Al met al is een overwinning van Trump duidelijk en verontrustend plausibel. (Zie grafieken.)

Wat zou dat betekenen? Het belangrijkste antwoord is dat de VS, niet alleen de machtigste democratie ter wereld, maar ook hun redder in de 20e eeuw, niet langer gebonden is aan democratische normen. De meest fundamentele van dergelijke normen is dat de macht moet worden gewonnen in vrije en eerlijke verkiezingen. Of de Amerikaanse presidentsverkiezingen “eerlijk” zijn, valt te betwisten. Maar ze hebben wel regels. Pogingen van de zittende partij om deze regels omver te werpen, komen neer op opstand. Dat Trump dit probeerde te doen, staat niet ter discussie. Evenmin geldt het ontbreken van bewijs van fraude ter ondersteuning van zijn poging tot staatsgreep. Hij wordt terecht aangeklaagd. Toch zou hij nog steeds de presidentsverkiezingen kunnen winnen. Eén reden waarom hij dat zou kunnen doen, is dat bijna 70 procent van de mensen die zich identificeren als Republikeinen, zeggen dat ze zijn leugens geloven. Dit is echter schokkend, maar helaas niet zo verrassend.

Wat zou een nieuw presidentschap van Trump voor de VS betekenen, afgezien van de steun van een man die probeerde de grondwet omver te werpen? Het antwoord zou uiteraard gedeeltelijk afhangen van de balans in het Congres. Toch zou het verkeerd zijn om extra troost te putten uit zijn gedrag de vorige keer. Vervolgens vertrouwde hij op vrij traditionele figuren uit het leger en het bedrijfsleven. De volgende keer zal het anders zijn. “Maga” is nu een sekte met een aanzienlijk aantal gelovigen.

Een cruciaal binnenlands plan van Trump is om het ambtenarenapparaat te vervangen door loyale dienaren van de president. Het excuus is het vermeende bestaan ​​van een ‘diepe staat’, waarmee critici goed geïnformeerde beroepsambtenaren bedoelen wier loyaliteit ligt bij de wet en de staat, en niet bij de persoon die aan de macht is. Eén reden waarom dit verwerpelijk is, is dat de moderne overheid niet zonder zulke mensen kan functioneren. De grotere reden is dat als de inlichtingendiensten, de binnenlandse veiligheid en de binnenlandse belastingdiensten, het leger, het Federal Bureau of Investigation en het ministerie van Justitie ondergeschikt zijn aan de grillen van het staatshoofd, er sprake is van autocratie. Ja, zo simpel is het. Met een wraakzuchtig staatshoofd kan machtsmisbruik alomtegenwoordig zijn. Dit zou niet de VS zijn die we hebben gekend. Het lijkt misschien meer op het Hongarije van Viktor Orbán of zelfs op het Turkije van Recep Tayyip Erdoğan.

Wat zou dit voor de wereld kunnen betekenen?

Het is duidelijk dat de omarming door de VS van een man en een partij die openlijk de centrale norm van de liberale democratie hebben verworpen, degenen die erin geloven ontmoedigt en despoten en hun lakeien overal ter wereld aanmoedigt. Het is moeilijk om het effect van een dergelijk verraad door de VS te overdrijven.

De combinatie van deze wanhoop en de uitgesproken transactionele aanpak van Trump zou het vertrouwen waarop de huidige Amerikaanse allianties zijn gebaseerd, verzwakken, zo niet vernietigen. De Amerikanen hebben gelijk als ze het freeriden van de meeste bondgenoten afkeuren. Het lijdt vooral geen twijfel dat de Europeanen (waartoe ook Groot-Brittannië behoort) meer moeten doen. Maar de alliantie heeft een leider nodig. In de nabije toekomst moeten de VS die leider zijn. Nu Rusland Europa bedreigt en China een concurrent is, zullen allianties belangrijker dan ooit zijn – niet alleen voor zijn bondgenoten, maar ook voor de VS. Trump begrijpt dit niet en geeft er ook niet om.

Dan zijn er de gevolgen voor de wereldeconomie. Trump stelt voor om een ​​heffing van 10 procent op alle importen in te voeren. Dit zou een eigentijdse (zij het mildere) versie zijn van het beruchte Smoot-Hawley-tarief van 1930. Het zou zeker tot vergelding leiden. Het zou ook enorme schade toebrengen aan de Wereldhandelsorganisatie, door de toezeggingen van de VS om de tariefbarrières gedurende tientallen jaren te verlagen, te verwerpen.

Even belangrijk is waarschijnlijk de impact op de inspanningen om de klimaatverandering aan te pakken. De VS zelf zouden vermoedelijk veel maatregelen uit Bidens Inflation Reduction Act ongedaan maken. Even belangrijk kan een Amerikaanse terugtrekking zijn uit de inspanningen om investeringen in schone energie in opkomende en ontwikkelingslanden te bevorderen.

Ook de toekomstige betrekkingen met China moeten ter discussie staan. Op dit punt zijn de veranderingen misschien niet zo dramatisch, omdat de vijandigheid tegenover de opkomst van China tweeledig is. Maar de oppositie tegen China zou onder Trump minder over ideologie gaan, die zich niets aantrekt van zulke verschillen tussen autocratieën en democratieën. Hij geeft de voorkeur aan het eerste. Het zou slechts een strijd om de macht worden, waarbij Trump zou proberen de Amerikaanse nummer één te behouden. Hoe anders dat zou uitpakken, is onduidelijk. Trump zou kunnen proberen Rusland tegen China op te zetten, zoals Nixon dat met China tegen de Sovjet-Unie heeft gedaan. Het verlaten van Oekraïne zou zijn aas kunnen zijn.

Een tweede presidentschap van Trump zal de VS misschien niet voor altijd ruïneren. Maar zowel het land als de rest van de wereld zouden hun onschuld verliezen. We zouden ons moeten aanpassen aan de realiteit dat de VS een man hadden herkozen die openlijk had geprobeerd de democratie te ondermijnen. Het is mogelijk dat de aanklachten tegen Trump de oplossing zullen zijn. Maar die broze hoop benadrukt de huidige bedreiging voor de democratie.

martin.wolf@ft.com

Volg Martin Wolf met mijnFT en verder X