Exporteert China deflatie naar de rest van de wereld?

Ontvang gratis Markets Insight-updates

Wij sturen u een myFT Dagelijks overzicht e-mail waarbij de laatste wordt afgerond Marktinzicht nieuws elke ochtend.

De schrijver is hoofdeconoom bij UBS Global Wealth Management

Voor een econoom is deflatie iets geavanceerder dan ‘een dalende prijs’. Individuele prijzen gaan voortdurend omhoog en omlaag, wat wijst op veranderingen in vraag en aanbod voor een enkel product. Deflatie is een bredere daling van veel prijzen.

Een algemene prijsdaling is een signaal dat er sprake is van een onevenwichtigheid in een economie, wat een groter probleem is dan een onevenwichtigheid op één specifieke productmarkt.

Tegenwoordig kent China negatieve inflatiecijfers over een hele reeks prijsmaatstaven. De consumentenprijzen daalden in juli voor het eerst in twee jaar, voordat ze in augustus weer positief werden. Voedselprijzen (met name varkensvlees en ander vlees) vormen een groot deel van de schommelingen. De vleesprijzen daalden in juli met 14,0 procent op jaarbasis, voordat de daling afzwakte tot een daling van 10,5 procent in augustus.

Er zijn andere prijzen die dalen – huishoudelijke apparaten en transport bijvoorbeeld – maar er zijn ook aanzienlijke prijsstijgingen op gebieden als toerisme. De producentenprijzen bleven in augustus voor de elfde maand op rij dalen. Van de 29 belangrijkste subcategorieën met gepubliceerde gegevens in augustus dalen de prijzen in 20. De Chinese exportprijzen dalen voor de meeste productcategorieën.

Hoewel de consumentenprijzen over het algemeen statisch zijn, is de indruk uit het brede scala aan indices dat China in de hele productiesector een algemene prijsdaling kent. Dit roept de vraag op of China deze deflatie vervolgens naar de rest van de wereld zal exporteren.

China bevindt zich aan het einde van veel mondiale productieketens en is de grootste fabrikant in de wereldeconomie. Hoewel de Chinese consumentenprijzen en een groot deel van de producentenprijzen kunnen worden afgedaan als lokale aangelegenheden (aangezien de meeste producten in deze categorieën lokaal worden verkocht), lijkt een oppervlakkige analyse van de trend van dalende exportprijzen erop te wijzen dat er een deflatiegolf aan de gang is. staat op het punt de geavanceerde economieën te doorbreken.

Waren de zaken maar zo eenvoudig.

Cruciaal is dat China aan het einde van veel productieketens staat, maar niet aan het einde van de toeleveringsketens. Toeleveringsketens eindigen in de gangpaden en op de websites van de retailers in Europa en de VS. Er gebeurt veel tussen de fabriekspoort en de eindgebruiker.

De consument betaalt niet alleen voor de goederen, maar moet ook geld overhandigen (of, in het geval van Amerikaanse consumenten, een creditcard) om de handelsbelastingen, opslagkosten, transportkosten, groothandelskosten, detailhandelskosten en reclamekosten te dekken. budgetten, financieringskosten en omzetbelastingen – en natuurlijk de winstmarges voor elke schakel van de langer wordende toeleveringsketen. Elk van deze schakels in de toeleveringsketen is een lokaal onderdeel van de prijs die de consument betaalt, en zij zullen onafhankelijk van de prijzen van de exporteurs of binnenlandse producenten bewegen.

Een heel eenvoudige manier om het belang van postproductieprijzen te begrijpen, is door te kijken naar het relatieve belang van verschillende sectoren van de economie. In de VS bedraagt ​​de bruto toegevoegde waarde van opslag, transport, groot- en detailhandel ruim 15 procent van de economie. De toegevoegde waarde van de Amerikaanse industrie bedraagt ​​ongeveer 11 procent van de economie. Dit is slechts een hint van het relatieve belang van verschillende sectoren van de toeleveringsketen, maar het verwijst zeer sterk naar de gedempte rol van producenten.

Sommige sectoren van de economie maken een gedetailleerder onderzoek mogelijk. Voor bepaalde producten kunnen we de zendingen van Amerikaanse binnenlandse fabrikanten (de waarde van goederen die de fabriek verlaten), de nettohandel in die goederen en hoeveel de consument in winkels en op websites aan diezelfde artikelen uitgeeft, vergelijken. Op deze manier hebben we de waarde van de binnenlandse productie die aan de lokale consument wordt verkocht; de waarde van geïmporteerde goederen aan de kade; en de waarde van de verkopen aan de eindconsument.

Kleding, schoeisel en huishoudelijk meubilair zijn samen goed voor iets meer dan 10 procent van de Amerikaanse import uit China. In deze sectoren krijgen binnenlandse en buitenlandse producenten ongeveer 30 tot 40 procent van de prijs die de Amerikaanse consument betaalt.

Dit betekent niet dat de exporteurs voor alle artikelen een zo laag deel van de consumentenprijs ontvangen. Voor auto’s krijgen de buitenlandse en binnenlandse fabrikanten ongeveer tweederde van de consumentenprijs. Maar over het algemeen kan een exporteur die in de VS verkoopt, verwachten minder dan de helft te ontvangen van de prijs die de consument betaalt.

Dit betekent dat de deflatie van de Chinese exportprijzen waarschijnlijk een bescheiden desinflatiekracht zal hebben voor de rest van de wereld. De kosten en, wat de afgelopen maanden van cruciaal belang is, de winstmarges die later in de aanbodketen ontstaan, zullen de kracht van de Chinese exportprijsdeflatie om de consumentenprijzen in ontwikkelde economieën te beïnvloeden beperken.