Gespecialiseerde voorzieningen zijn overtekend maar onderbenut

Toen ik vorige week het artikel van Chris Zarraga op deze pagina’s las, waarin de omvang van de uitdaging bij het voorzien in de behoefte aan studenten in het noordoosten werd beschreven, kreeg ik een zeker gevoel van wanhoop. Het is duidelijk dat onze meest kwetsbare leerlingen in gevaar worden gebracht door een systeem dat verandering nodig heeft.

Maar er is ook hoop, vooral in de erkenning (in het artikel en in bredere zin in het systeem) dat de oplossingen niet allemaal in specialistische settings te vinden zijn – dat elke school een rol te spelen heeft bij het ontwikkelen van hun praktijken om het systeem als geheel inclusiever.

Ja, het vinden van de juiste schoolplek kan en zal een wereld van verschil maken. We zien keer op keer hoe een omgeving waarin een leerling past, waar zijn behoeften worden erkend en vervuld en waar hij positieve relaties kan opbouwen, leidt tot sterke vooruitgang, goede kwalificaties en voorbereiding op de volwassenheid.

Sommigen zullen terugkeren naar reguliere scholen, gewapend met een beter begrip van hun behoeften en hoe ze met hun emoties kunnen omgaan. De meesten zullen op 16-jarige leeftijd een succesvolle overstap maken naar onderwijs, werk of een opleiding. En hun families zullen zich beter gesteund voelen en beter in staat zijn om met school samen te werken om ook hun kinderen te helpen slagen.

De AP- en SEND-sector wordt gekenmerkt door hoogopgeleid personeel dat zich inzet voor het werken met de meest kwetsbare leerlingen. Deze expertise is van onschatbare waarde voor reguliere omgevingen, en in de beste voorbeelden van gezamenlijk denken bieden deze specialisten training en ondersteuning aan reguliere collega’s. Dit geeft hen de mogelijkheid toegang te krijgen tot specialisten in de geestelijke gezondheidszorg, gedrag beter te beheren, adaptieve onderwijstechnieken te gebruiken en onderliggende SEND en andere drijvende krachten achter gedrag te identificeren.

Als gespecialiseerde multi-academie trust is dit een van onze belangrijkste werkzaamheden. Wij investeren zwaar in het opbouwen en behouden van positieve relaties met onze opdrachtgevers in de lokale overheden. We werken nauw met hen samen om innovatieve oplossingen te vinden die tegemoetkomen aan de behoeften in lokale gebieden. En onze onafhankelijkheid van welke lokale overheid dan ook stelt ons in staat creatief te werk te gaan en middelen en oplossingen te delen die het potentieel hebben om levens te veranderen. Netwerken zoals die worden gefaciliteerd door Schools North East en het AP SEND CEO Network faciliteren dit belangrijke werk.

In de eerste plaats ligt onze focus op het veranderen van het verhaal dat leerlingen met SEND of die permanent van school zijn uitgesloten, niet of niet in overeenstemming met de verwachtingen kunnen presteren. Daar zijn vaak hele goede redenen voor, en onderbrekingen van consistent en adaptief onderwijs helpen niet. Elke PRU, AP-setting, onafhankelijke school en speciale school kan zich baseren op meerdere voorbeelden om dat verhaal te weerleggen. In de meeste gevallen is het succes voor deze leerlingen dat niet zou zijn behaald in minder gespecialiseerde omgevingen – maar dit hoeft niet het geval te zijn.

De sector heeft de nationale hervormingen van AP en SEND in grote lijnen verwelkomd en beschouwt de focus op inclusie in reguliere scholen als positief. Dit, samen met adequate financiering binnen alle settings, moet deel uitmaken van de oplossing. Maar dit zal het meest effectief zijn wanneer gespecialiseerde voorzieningen de inclusie kunnen helpen en ondersteunen door middel van training en outreach, en door het bieden van broodnodige interventieplaatsen.

De uitdaging is om binnen de specialistische sector voldoende capaciteit te krijgen om deze upstream-werkzaamheden effectief te kunnen uitvoeren. Dat zoveel voorzieningen al vol zijn, is een ernstig beperkende factor, en dit is de cyclus die we moeten doorbreken.

Het is misschien te gemakkelijk geweest voor reguliere scholen en lokale autoriteiten om te vertrouwen op specialistische voorzieningen om eenvoudigweg plaatsen voor leerlingen te creëren. Onze expertise wordt te zelden preventief ingeroepen voordat een verhuizing noodzakelijk wordt geacht.

Dit zijn moeilijke tijden en we moeten zorgen voor het welzijn van onze werknemers, die onze grootste hulpbron zijn. Maar we zijn een sector die routinematig een stap verder gaat om de meest kwetsbare leerlingen te helpen, en ik twijfel er niet aan dat we, als we op het juiste moment een beroep doen, meer van hen kunnen helpen in het reguliere onderwijs te blijven.