Handvestscholen vinden stille steun in een wereld die gericht is op privéschoolkeuze

2023 was een keerpuntjaar voor de schoolkeuzebeweging, maar een van de langst bestaande vormen van schoolkeuze heeft nauwelijks deel uitgemaakt van het publieke gesprek.

Handvestscholen, die door de overheid worden gefinancierd maar particulier worden geëxploiteerd en al meer dan drie decennia bestaan, nemen een unieke plaats in in het hedendaagse schoolkeuzelandschap.

Ze vallen niet in hetzelfde kamp als de keuzemaatregelen voor particuliere scholen die dit jaar door de door de Republikeinen gedomineerde wetgevende macht zijn geveegd, zoals spaarrekeningen voor onderwijs en vouchers die gezinnen openbare middelen per leerling geven om privéschoolgeld en andere onderwijskosten te betalen. Terwijl Republikeinse wetgevers in het hele land wetgevende meerderheden hebben gebruikt om nieuwe particuliere schoolkeuzeprogramma’s op te zetten of bestaande uit te breidenhandvestscholen hebben het vaak gered zonder een vermelding in wetgevingsdebatten.

En hoewel voormalig president Barack Obama een van de meest fervente voorvechters van handvestscholen was, houden prominente democratische politici handvestscholen niet langer voor als een voorbeeld van positieve onderwijshervorming. President Joe Biden was een uitgesproken criticus van charters met exploitanten met winstoogmerk en verklaarde op het campagnespoor dat hij “geen fan is van charterscholen”. Tijdens zijn ambtstermijn heeft zijn administratie het aan de stok gekregen met voorstanders van handvestscholen over voorgestelde herzieningen van het grote federale subsidieprogramma dat de oprichting van handvesten ondersteunt.

Ondertussen bleek uit een nieuwe studie van onderzoekers die eerder ontdekten dat handvestscholen slechter presteerden dan of vergelijkbaar waren met traditionele openbare scholen, dat handvestscholen over het algemeen nu beter presteren dan hun traditionele tegenhangers op openbare scholen..

Dus waar laat dat handvestscholen achter?

Als je Nina Rees, president en CEO van de National Alliance for Public Charter Schools vraagt, krijgen charterscholen meer steun dan ooit, alleen niet zo hard.

“Het feit blijft dat een groot deel van de mensen echt van handvestscholen houdt”, zei Rees in juli in een interview met Education Week. “Er is een deel dat nooit zal steunen [them] en dan een heel breed deel in het midden die niet weten wat [they are].”

In een Education Next-peiling uit 2022 onder bijna 1.800 Amerikaanse volwassenen, zei 45 procent dat ze openbare handvestscholen steunen, terwijl 36 procent tegen was. Bijna een vijfde van de respondenten zei dat ze handvestscholen “noch steunen noch ertegen zijn”. Het binnenhalen van die 19 procent van de besluiteloze respondenten is een belangrijk doel voor Rees, die zei dat vocale oppositie tegen handvestscholen in de weg zou kunnen staan.

“Het opleiden van die mensen in het midden is nu erg belangrijk, want als de publieke opinie de zaken versterkt en je hebt een sterke oppositie, kunnen ze in die negatieve boodschap over handvestscholen gaan horen”, zei Rees.

Hoe handvestscholen hier zijn gekomen

Handvestscholen hebben een kronkelende weg afgelegd als het gaat om politieke steun.

De eerste handvestschoolwet van het land werd in 1991 aangenomen in Minnesota, met een democraat die de wetgeving sponsort. Kort daarna prees voormalig president Bill Clinton handvestscholen als een mogelijke oplossing voor de systematische prestatiekloven tussen blanke, rijke studenten en arme studenten en studenten van kleur.

In die tijd kregen handvestscholen steun van zowel democraten als gematigde republikeinen. Voor democraten vertegenwoordigden ze ook een poging om vouchers voor privéscholen tegen te gaan, die president Ronald Reagan steunde.

“Er zijn in de jaren ’80 verschillende pogingen gedaan om vouchers uit te breiden zonder veel succes”, zegt Douglas Harris, directeur van het Center of Research for Education Access and Choice aan de Tulane University. “Clinton’s oriëntatie was gericht op publiek-private partnerschappen. Handvestscholen zijn daar een voorbeeld van.”

De steun van de democraten aan handvestscholen – die een belangrijke prioriteit van het onderwijsbeleid waren tijdens de regering-Obama – is sindsdien bekoeld, ook al dienen handvestscholen overwegend stedelijke studenten met een lager inkomen wier families de neiging hebben om op democraten te stemmen.

Vorig jaar keurde de regering-Biden strengere aanvraagvereisten goed voor het federale Charter Schools-programmaeen toelage die handvesten in hun eerste drie jaar van verrichting financiert en de enige bron van federale startupfondsen van de scholen vertegenwoordigt.

De uiteindelijke vereisten die onderdeel werden van de federale regelgeving waren veel minder streng dan wat de Biden-regering oorspronkelijk had voorgesteld, waardoor inkomende scholen een steunbrief van het openbare schooldistrict in hun gebied zouden moeten krijgen. Maar de regels vereisen nog steeds dat inkomende charters een analyse van de impact op de gemeenschap maken, onderzoeken hoe het charter de lokale desegregatie-inspanningen zal beïnvloeden, en bewijzen dat ze niet verbonden zijn met een beheerorganisatie met winstoogmerk.

Tot nu toe hebben de regels geen grote invloed gehad op charters, zei Rees – volgens de National Alliance zijn er in het schooljaar 2022-2023 230 charter-scholen geopend. Maar Rees maakt zich zorgen dat het heen en weer gaan over het Charter Schools-programma een teken is dat de steun van de Democraten aan het afnemen is.

“Ik maak me meer zorgen over sommige discussies rond democraten die niet steunen [charter schools], ‘zei Rees. “De meeste van onze kiezers zijn ook democraten. Dus het feit dat ze deze bestanddelen als vanzelfsprekend beschouwen, houdt ons ‘s nachts wakker, op een moment dat ze dit niet kunnen doen.

Democraten waren minder geneigd handvestscholen te steunen dan republikeinen in de Education Next-enquête. Bijna 38 procent van de Democraten zei handvestscholen te steunen, terwijl 45 procent tegen hen was, waardoor 17 procent hoe dan ook geen mening had. Van de Republikeinen zei 55 procent dat ze charters steunen en een kwart van de respondenten zei dat ze er tegen waren, terwijl 20 procent geen mening had.

Hoewel er minder prominente democratische kampioenen van handvestscholen zijn, zijn er nog enkele voorbeelden. In een opiniestuk van de Washington Post vorig jaar, de gouverneur van Colorado, Jared Polis, verzette zich bijvoorbeeld tegen de aanvankelijke reeks voorgestelde wijzigingen van de Biden-regering in het Charter Schools-programma en zei dat ze “de innovatie een halt zouden toeroepen” en voerde aan dat charters het voortouw nemen bij het creëren van innovatie op scholen en betere resultaten opleveren voor studenten. Polis hielp bij het opzetten van twee handvestscholen – de New America School en de Academy of Urban Learning, beide in de omgeving van Denver – vóór zijn verkiezing.

Bovendien is Rep. Hakeem Jefferies, het New Yorkse congreslid dat de House Democrats leidt, al heel lang voorstander van handvestscholen, hoewel voorstanders verwachtten dat hij handvestscholen geen prioriteit zou maken toen hij eind vorig jaar werd gekozen in zijn positie als minderheidsleider in het Huis. , meldde De 74.

Hebben charters echt politieke steun nodig?

Veel van de aandacht voor schoolkeuze is de laatste tijd niet gericht op handvestscholen, met conservatieve wetgevers meer gericht op privéschoolkeuze en democraten die pleiten voor meer financiering voor traditionele openbare scholen.

Harris beschouwt het feit dat de regering-Biden uiteindelijk haar wijzigingen in het Charter Schools-programma heeft getemperd als bewijs van meer onder-de-radar-ondersteuning voor charters.

“Veel democraten kwamen daarbij te hulp om de regering zover te krijgen dat ze van toon veranderde om de nieuwe regels af te zwakken”, zei Harris. “Daar is steun. Het is niet zo luid als voorheen en waarschijnlijk niet zo sterk, maar het houdt de zaken tenminste op hun plek.”

En zelfs met de aandacht gericht op de keuze van privéscholen, zijn er dit jaar duidelijke politieke overwinningen voor handvestscholen.

Eerder dit jaar keurde Montana twee wetten goed die ouders en gemeenschapsleden de mogelijkheid geven om handvestscholen op te richten, waarmee het volgens de National Alliance de 46e staat is die een handvestschoolbeleid invoert. In New Jersey ondertekende gouverneur Phil Murphy, een democraat, een begroting die was goedgekeurd door de democratisch gecontroleerde wetgevende macht van die staat en waarin $ 20 miljoen is opgenomen voor handvestscholen om de kosten van de verbetering van de faciliteiten te dekken. De wetgevers van North Carolina keurden ook een omnibuswet voor handvestscholen goed die ook openbare middelen zou besteden aan handvestschoolfaciliteiten.

Naarmate ze meer gevestigd worden, hebben handvestscholen mogelijk geen ondersteuning nodig in de vorm van nieuwe staats- of federale wetten, zei Harris.

Vanaf het schooljaar 2020-2021 waren er 7.821 operationele handvestscholen die 3,7 miljoen studenten bedienden – volgens de laatste federale statistieken zijn ze goed voor bijna 8 procent van alle openbare scholen. En recent onderzoek van het Center for Research on Education Outcomes van Stanford University dat eerder dit jaar werd gepubliceerd, toonde aan dat handvestschoolstudenten beter hebben gepresteerd dan hun traditionele openbare leeftijdsgenoten. Die bevinding was bijzonder significant, aangezien uit de eerste twee onderzoeken van het centrum over dit onderwerp bleek dat handvestscholen ofwel ondermaats presteerden, ofwel op hetzelfde niveau presteerden als hun traditionele tegenhangers op openbare scholen.

Handvestscholen hoeven niet langer aan wetgevers te bewijzen dat ze zouden moeten bestaan, zei Harris

“Nu is het meer [about] zijn ze in staat charter-machtigers te vinden om meer scholen te openen? En doen ze het zo goed dat meer ouders erbij willen zijn?” hij zei. “Dat soort dingen hebben ze meer in eigen hand. Het gaat niet meer om wat beleidsmakers zeggen.”