Kort testrapport Lenovo Slim Pro 9i 14: een lichtpuntje in een zee van concurrenten

8.5

Lenovo Slim Pro 9i 14IRP8 (14 inch)

Leuk vinden

• Uitstekende HDR-weergave

• Geweldige prestaties voor zijn componenten

• Eersteklas bouwkwaliteit en design

• Goed geluid

• Mooi setje aansluitingen

Houd niet van

• Meh batterijduur

• SDR is niet erg kleurnauwkeurig

• Aan de zware en dikke kant voor zijn formaat

Lenovo haalt de hoogtepunten — letterlijk — met zijn Slim Pro 9i 14-inch laptop, een op makers en gamers gericht model met een helder HDR-scherm. De laptop concurreert met modellen met een OLED-scherm, zoals de goedkopere Acer Swift X 14, maar die van Lenovo WeergaveHDR 1000 mini-LED-scherm houdt zich redelijk goed staande tegen OLED in HDR dankzij vergelijkbare dichte zwarttinten en hogere helderheid dan je kunt krijgen met een OLED-scherm op een laptop. In SDR doet het het in vergelijking echter niet zo goed. Voeg daar de stevige constructie, het eenvoudige maar opvallende ontwerp, het comfortabele toetsenbord en touchpad, de solide prestaties en het uitstekende geluid aan toe en het is een behoorlijk aantrekkelijk pakket, zo niet voor mensen die dat nodig hebben.

Het concurreert ook met de 14-inch MacBook Pro, die een stuk duurder is als je het bijbehorende geheugen en opslag hebt toegevoegd. Maar het heeft een scherm met vergelijkbare mogelijkheden.

De 14,5-inch laptop wordt in wezen geleverd in een enkele configuratie van $ 1.800, uitgerust met processors uit het hogere middensegment – ​​Intel Core i7-13705H CPU en Nvidia GeForce RTX 4050 GPU – plus 1 TB SSD en 32 GB RAM. Lenovo heeft veel vergelijkbare concurrenten binnen zijn vele lijnen. Dat is niet goedkoop, maar de beoordeelde 1200-nit HDR, 600-nit SDR-helderheidsniveaus en volledige P3-gammadekking en 165 Hz verversingssnelheid van het scherm verhogen het voor creëren, gamen en vegeteren voor films.

Er is ook een 16-inch model van de Slim Pro 9i met een step-up configuratie van Core i9-13905H en GeForce RTX 4060, plus een 3.200 x 2.000 versie van het mini LED-display. Hoewel het nominaal $ 2.149 is.

Lenovo bezuinigt niet op de poorten, die overvloediger zijn dan je normaal gesproken op een laptop van dit formaat ziet. Als je kieskeurig bent over aan welke kant de oplader wordt aangesloten, hebben rechtshandigen pech; beide USB-C/Thunderbolt-poorten bevinden zich aan de linkerkant. Maar de twee USB-A-poorten zitten aan de rechterkant als je oudere toetsenborden of muizen moet aansluiten. Bovendien heeft hij een SD-kaartsleuf, wat handig is, en een HDMI-aansluiting voor monitoren die geen USB-C hebben of als je geen USB-C-naar-HDMI-adapter hebt.

Het voelt ook stevig gebouwd aan, met een matgrijze afwerking en een klein uitsteeksel aan de bovenkant waar de webcam en IR-camera (voor Windows Hello) zitten. De webcam is gewoon goed; het is 5 MP, maar de kwaliteit valt niet op en het heeft een vast gezichtsveld en focus. De microfoonarray pikt geluid op en verwerkt achtergrondgeluid heel goed, maar het klinkt ook alsof het is verwerkt – een beetje van het praten-in-een-tunnel-effect.

Dit alles zorgt ervoor dat de laptop iets dikker en zwaarder is dan veel concurrenten; Hij is bijvoorbeeld 0,8 inch (21 mm) en de MacBook Pro 14 is slechts 0,6 inch (15,5 mm).

Prestatie

De Slim Pro 9i levert gemiddelde tot bovengemiddelde prestaties. De CPU komt precies overeen met alle Core i7-13700H-laptops die we hebben getest (de 13705H is in wezen dezelfde chip), en de GPU werkt ongeveer hetzelfde als de andere RTX 4050-systemen van vergelijkbare grootte; grotere systemen, zoals de 16-inch Samsung Galaxy Book 3 Ultra, kunnen dit meestal meer aan dankzij extra ruimte voor koeling. Maar de Lenovo heeft ook de mogelijkheid om de GPU en het videogeheugen te overklokken – een mogelijkheid die meestal alleen zichtbaar is in spelsystemen, en niet in de eerste plaats in creatieve systemen.

Het simpelweg aanzetten van het overklokken in Lenovo’s Vantage-software en het op de standaardwaarden laten staan ​​leverde een verrassende stijging in framesnelheden op, zowel in games als in professionele grafische software; genoeg hobbels om de prestaties naar RTX 4060-niveaus te tillen. De ventilatoren komen wel in actie, en het kan echter een beetje luid worden, en de prestaties kunnen inconsistent worden omdat het vaak teruggaat wanneer het het thermische plafond raakt.

In de HDR-modus zag het er buitengewoon goed uit. Vanwege het kleine formaat van de mini-LED-array-elementen en het lokale dimmen, kan het effectief nul-nit zwarttinten leveren – onder de drempel van 0,018 nit van mijn colorimeter, tenminste en visueel nauwelijks waarneembaar. Alle soorten inhoud zagen er geweldig uit. Het enige nadeel is dat het is geprofileerd voor de standaard helderheidsinstelling van het systeem (40), maar de helderheidsregeling is niet vergrendeld zoals het zou moeten zijn in HDR, en als je deze verhoogt, kan de HDR worden weggegooid en de piek bereiken. helderheid te vroeg en dan gewoon knippen.

In de standaardmodus is het minder indrukwekkend. Volgens Lenovo maken mini-LED-achtergrondverlichting het moeilijker om te kalibreren, wat waarschijnlijk tot op zekere hoogte waar is. En mini LED is echt bedoeld voor HDR met local dimming, waar SDR geen gebruik van maakt. Maar dit maakt ook gebruik van een CSOT-paneel van TCL, en de tv’s vertonen ook steeds meer scheefheid naarmate grijstinten van zwart naar wit gaan. Hier betekent dit dat naarmate de helderheid/witheid toeneemt, het rode kanaal veel te veel wordt versterkt en het blauw veel te weinig, wat resulteert in een zichtbare rood-gele tint (die lage witte temperatuur).

Na kalibratie wordt het een stuk beter. Het wordt gedwongen het rode kanaal terug te trekken, wat betekent dat de piekhelderheid afneemt en het iets meer moeite heeft om de doelwaarden in de schaduwen te halen (vandaar de 2,3 gamma in plaats van 2,2). Maar als je het rood terugtrekt, wordt de dekking van het P3-gamma aanzienlijk kleiner; het valt behoorlijk onder de verzadigde rode primaire kleur die de hoek van het P3-gamma definieert. En het betekent dat de gedefinieerde voorinstellingen voor de kleurruimte waartoe u toegang hebt in het Vantage-hulpprogramma niet erg nuttig zijn.

Bij de standaardhelderheid is deze te zwak voor dagelijks gebruik, dus het kan zijn dat u de helderheid hoger moet zetten voor een comfortabele weergave (naar 50 of 60). Dat verkort echter de levensduur van de batterij. En net als bij alle Windows-laptops raad ik u aan de automatische helderheidsaanpassing uit te schakelen. Het is ontworpen om de batterij te sparen en grote veranderingen in het omgevingslicht te compenseren – zoals van binnen naar buiten gaan – maar ik vind dat de helderheid te vaak of niet vaak genoeg verandert, maar ook te willekeurig en heel duidelijk (niet geleidelijk genoeg ). Bovendien pikt de lichtsensor veranderingen alleen op als de lichtbron zich achter u bevindt of als het buiten erg helder is. Het is dus meer afleidend dan nuttig. Uw kilometerstand kan uiteraard variëren.

En over de levensduur van de batterij gesproken, het is behoorlijk zo. Bij onze streaming videotests duurt het ongeveer 8,2 uur, maar dat is echt de buitenkant die je kunt verwachten.

Ik vind de Lenovo Slim Pro 9i erg leuk, waardoor de problemen met de kleurnauwkeurigheid teleurstellender zijn dan ze anders zouden zijn. Maar als je bereid bent om je eigen kalibratie uit te voeren en je je niets aantrekt van de inkrimping van de P3-kleurruimte als je dat doet, dan is het best een leuke optie.