Mohamed Kande, de ingenieur die consultant werd en opklom tot de top van PwC

Weinig mensen besluiten halverwege de vijftig dat ze accountant willen worden. De honderden uren studie die daarvoor nodig zijn, zouden voor iedereen ontmoedigend zijn, laat staan ​​voor iemand wiens dagelijkse baan het runnen van een mondiaal adviesbedrijf met een omzet van $23 miljard is.

Maar vorig jaar deed Mohamed Kande het Amerikaanse CPA-examen en slaagde. Dat leverde hem een ​​professionele licentie op die hij nodig zou hebben als hij de rol van Amerikaanse senior partner bij PwC wilde bekleden, waar hij momenteel leiding geeft aan de wereldwijde adviesactiviteiten van de Big Four en mede-hoofd is van de Amerikaanse adviespraktijk.

Deze week bleek dat hij de kwalificatie niet nodig had. De elektrotechnisch ingenieur die managementconsultant is geworden, slaat een stap over en is niet geselecteerd als US Chief, waarvoor de CPA-licentie vereist is, maar als PwC’s volgende mondiale voorzitter.

De overwinning van Kande was voor sommigen een verrassing. Tim Ryan, de huidige Amerikaanse senior partner van PwC, werd algemeen gezien als de favoriet om de mondiale topbaan te winnen, maar hij trok zich vorige maand terug uit de race.

De stijging van Kande markeert de eerste keer dat PwC iemand uit de advieskant van het bedrijf heeft gekozen, in plaats van uit de audit- of belastingsector, die nog steeds verantwoordelijk zijn voor het grootste deel van PwC’s jaarlijkse omzet van 53 miljard dollar.

Zijn selectie, die nog moet worden bekrachtigd door lokale aangesloten firma’s, is ook een doorbraakmoment voor de sector: Kande zou de eerste zwarte leider van een Big Four-firma zijn als hij in juli volgend jaar formeel de rol op zich neemt.

In 2021 schreef Kande, op aandringen van zijn dochter, over de uitdaging en kansen die zijn ras in zijn carrière heeft opgeleverd, in een essay van 1000 woorden op LinkedIn waarin zijn unieke levensverhaal werd uiteengezet.

Hij groeide op in Ivoorkust, met een moeder die half Libanees was en een gezin dat deels katholiek, deels moslim was. Op 16-jarige leeftijd verhuisde hij op eigen houtje om zijn opleiding voort te zetten in Frankrijk, dat volgens hem in de jaren tachtig ‘niet altijd een inclusieve plek’ was, daarbij verwijzend naar ‘ontmoetingen met extreemrechtse extremisten en willekeurige identiteitscontroles voor zwarte en bruine mensen’.

Na zijn studie in Montreal vond hij zijn weg naar de VS voor een baan bij Motorola, waar hij hielp bij het uitrollen van nieuwe draadloze netwerken over de hele wereld. Nu hij Amerikaans staatsburger is, beschreef hij de aanvankelijke moeilijkheid om zich aan te passen aan het werken in het Engels. ‘Tijdens vergaderingen begreep ik ongeveer de helft van wat er werd gezegd’, schreef hij over die beginperiode. Tegenwoordig zeggen sommige PwC-leiders nog steeds dat ze zich moeten concentreren om zijn Franse accent te begrijpen.

Taal was niet zijn enige barrière. Een collega bij een Fortune 500-bedrijf vertelde hem ooit dat hij de eerste zwarte persoon was met wie ze ooit een gesprek had gehad. Maar Kande zegt dat zijn diverse achtergrond hem vastbesloten maakt om verschillende perspectieven op een probleem te zoeken. Collega’s zijn het daarmee eens.

“Hij komt niet met een vooraf bepaalde visie zoals mensen die uit één land of één cultuur komen”, zegt Nicki Wakefield, klant- en marktleider in PwC’s mondiale adviesactiviteiten. “Er zijn veel mensen die vragen stellen en om inzichten vragen en dan toch blijven doen waar ze mee bezig zijn. Hij is iemand die alles leert, en niet alles weet.”

Kande’s LinkedIn-essay had een krachtig effect binnen PwC, zegt Paul Terrington, Europees hoofd consultancy, die Kande erover interviewde voor een interne video. Het “nam een ​​einde aan de misvattingen over wie een leider kan zijn binnen ons bedrijf”, zei hij, niet alleen vanwege Kande’s culturele achtergrond, maar ook omdat hij niet zijn hele carrière bij PwC had doorgebracht.

Kande was de managing partner voor Europa, het Midden-Oosten en Zuid-Azië bij het adviesbureau PRTM, een specialist in toeleveringsketens en productinnovatie, toen het in 2011 door PwC werd overgenomen. In de jaren daarna hebben bedrijfs-IT-revisies en toeleveringsketens opschudden -ups zijn een zegen geweest voor de adviesbedrijven van de Big Four, die binnen de bedrijven in omvang en macht zijn gegroeid.

Kande drong er bij PwC op aan om er optimaal gebruik van te maken, door collega’s mee te nemen voor onderzoeksmissies om bijvoorbeeld de halfgeleiderindustrie te bespreken met Samsung in Zuid-Korea, en collega’s te vertellen ‘Chip War’ te lezen, het boek van Chris Miller over geopolitieke concurrentie in de toeleveringsketen . Het internationale reizen ging door, zelfs toen hij vorig jaar door een ongeluk met taekwondo, een sport die hij op 13-jarige leeftijd leerde, een tijdje in een beenbrace zat.

Als mondiaal voorzitter van het PwC-netwerk zal Kande deels zakenman en deels diplomaat zijn. Hij zal verantwoordelijk zijn voor het balanceren van de belangen van lokale aangesloten firma’s in 152 landen, waarvan sommige zich ergerden aan het idee dat het voorzitterschap automatisch naar een Amerikaan zou moeten gaan.

In tegenstelling tot de bazen van de meeste mondiale bedrijven betekent de gefedereerde structuur van PwC dat hij niet zomaar de nationale activiteiten kan opdragen hoe te handelen. Op zijn post zal onder meer het herstellen van de reputatie van het bedrijf staan ​​na een belastingschandaal in Australië, dat zijn voorganger ertoe aanzette de ongebruikelijke stap te zetten om rechtstreeks in te grijpen in de zaken van een nationaal bedrijf.

Hij zal PwC ook moeten aanzetten om harder te concurreren op de markt voor technologieadvies, waar de grotere rivalen Deloitte en Accenture zwaar hebben geïnvesteerd.

Tegelijkertijd moet Kande misschien degenen geruststellen die zich zorgen maken dat zijn adviesachtergrond ertoe zou kunnen leiden dat hij andere delen van het bedrijf minder prioriteit geeft. PwC controleert ongeveer een kwart van de grootste bedrijven ter wereld, en beleggers vertrouwen erop dat zij hun werk goed doen. Controletoezichthouders in de VS en elders nemen een hardere houding aan tegen de Grote Vier.

De boekhoudkundige kwalificatie van Kande is misschien geen vereiste voor de mondiale rol, maar het zou wel een deel van die geruststelling kunnen bieden, zeggen collega’s. “Ik ben altijd onder de indruk als mensen in zichzelf investeren, zelfs als ervaren leiders”, aldus Terrington. “Ik verwacht dat het een aanwinst voor hem zal zijn in de rol.”