De autosalon van Tokio is na een afwezigheid van vier jaar teruggekeerd met een spetterend sportwagen- en elektrisch voertuigthema. Hier zijn onze favorieten – en grootste teleurstellingen – van de show.
De tweejaarlijkse autosalon van Tokio keerde deze week voor het eerst sinds 2019 met een knaller terug – nadat de editie van 2021 werd afgelast vanwege de COVID-19-pandemie.
Het staat nu bekend als de ‘Japan Mobility Show’ en was misschien wel een van de grootste en meest opwindende autoshows sinds het begin van de pandemie, met een reeks nieuwe productie- en conceptcar-onthullingen – en een aanzienlijke aanwezigheid van Japanse en buitenlandse auto’s. makers.
Bijna een grote Japanse fabrikant heeft een futuristische conceptauto op de markt gebracht, waarvan de meeste op batterijen werken – te midden van de kritiek zijn de Japanse autofabrikanten achterop geraakt in de race om elektrische auto’s uit te rollen – en velen namen de vorm aan van een sportwagen.
Hier zijn de Drijfveer de favoriete nieuwe auto’s van het team – en de grootste missers of teleurstellingen – van de show in Tokio.
Joshua Dowling, National Motoring Editor – op de show
Hit: Nissan Hyper Force (GT-R concept) en Toyota EPU concepten
De Nissan GT-R zit net zo in het metaal (koolstofvezel?) als op de foto’s. Ik ben drie keer teruggegaan om er zeker van te zijn dat ik het me niet verbeeldde. Er zijn nu 1000 foto’s die ruimte in beslag nemen op mijn telefoon. Ik kan niet stoppen met naar ze te kijken. Natuurlijk zal de productieauto er niet zo uitzien. Maar een pluim voor Nissan omdat het ontwerpers gewoon de grenzen van hun verbeelding liet verleggen.
Ik hoop alleen dat Nissan de fout van Subaru van een paar generaties WRX geleden niet herhaalt, door een geweldig concept te onthullen voorafgaand aan een saai productieauto-ontwerp.
Eervolle vermelding: het elektrische Toyota EPU ute concept is een beetje mijn ding. Fingers crossed dat Toyota ook een benzine-hybrideversie aanbiedt.
Missen: De Honda Prelude Concept ziet eruit als een stuk zeep. En de Mazda Iconic SP concept ziet eruit als een lolly. Meh.
Ben Zachariah, journalist – bij de show
Hit: Subaru Sport Mobility-concept
Er was veel te genieten op de autosalon van Tokio dit jaar, omgedoopt tot de Japan Mobility Show. Toyota had extra grote stoelen uit een minivan, ontworpen om je het gevoel te geven dat je zo groot was als een kind van één meter lang.
Aan de overkant had Mazda een verkleinde MX-5 staan, waardoor je het gevoel kreeg drie meter lang te zijn. Ik vind het leuk dat deze merken er weer plezier in brengen, in plaats van alleen maar auto’s te verkopen.
Het geroezemoes op de grond was dat het Mazda-concept dat geen RX-9 was, de winnaar van het volk was – door uitklapbare koplampen (meer als wenkbrauwen) terug te brengen en de roterende droom levend te houden in de 21e eeuw.
Maar voor mij hield ik echt van het Subaru Sport Mobility Concept. Het idee van een coupé met drie boxen en monsterlijke vierwielaandrijving van Subaru wakkert iets diep van binnen weer aan. Ik weet dat als hij ooit in productie gaat, hij maar een fractie zal zijn van de branie van de concept-car, dus ik ga voorlopig gewoon genieten van de dagdroom.
Ik was aanvankelijk enthousiast over het Nissan-concept dat geen R36-GT-R is, maar er is iets aan de daklijn dat me vertelt dat dit weinig meer is dan een R35 met een bodykit.
Nissan zou hetzelfde speelboek kunnen gebruiken waaruit de Z is geboren – een nieuwe auto opnieuw maken van het oude model – in plaats van iets helemaal opnieuw te bouwen. En hoewel hij er geweldig uitziet, komt dat alleen maar omdat hij eruitziet als een Audi Quattro-rallyauto uit Groep B.
En hoe minder er wordt gezegd over het ‘Ass-be-4orce’-embleem op de zijkant, hoe beter.
James Ward, directeur inhoud – in Melbourne
Het is geweldig om de buzz van een internationaal autosalon te zien, en het is nog mooier om te zien hoe de Japanse merken alles op tafel leggen om te laten zien dat ze deze snel veranderende industrie nog steeds veel te bieden hebben.
Hit: De heropleving van de sportwagen
De renaissance van de Japanse sportwagens is aangebroken! Een Honda Prelude, roterende Mazda, tweedeurs Subaru en een nieuw GT-R-concept… Het lijkt alsof we zijn teruggekeerd naar de jaren negentig. Een heropleving van de wilde passie van de Japanse merken is een welkome terugkeer in de strijd voor een land dat de afgelopen decennia zijn vaardigheden grotendeels heeft aangescherpt op het gebied van aangename maar functionele SUV’s.
Bonushit voor de naam Nissan Hyper Force en het naar het wereldtoneel brengen van de wereld van bosozoku-aerodynamica!
Virtuele concepten zijn de NFT (non-fungible token) van 2023. Kunnen we het er allemaal over eens zijn dat je geen auto lanceert in een spel voor kinderen? Je presenteert geen model op het podium en laat alleen computeranimatie zien van hoe het ‘hoort’ te zijn. En je maakt geen conceptvoertuigen die eruit zien als een ontwerpportfolio.
Bouw een conceptauto die werkt. Laat me zien dat je kunt doen wat je voorstelt, ook al is het een SUV of een personenauto, bouw hem en maak me enthousiast over het echte werk.
Bonusmisser voor het overmatig gebruik van “gesmede” koolstofvezel (Nissan Hyper Force en Subaru Sport Mobility) in tegenstelling tot het traditionele weefsel. Het is misschien sterker en veelzijdiger qua constructie, maar ik vind het er vreselijk uitzien.
Rob Margeit, redacteur van features – in Sydney
Hit: Mitsubishi Delica D:X-concept
Voor mij kan er maar één zijn. Het is de Mitsubishi Delica D:X, die ondanks de gekke naam met willekeurige leestekens lijkt op iets uit 1000 jaar in de toekomst, wanneer we allemaal op de maan leven, of op een andere verre planeet. Hou ervan.
Miss: Subaru Air Mobility Concept
Subaru’s ‘vliegende auto’-concept irriteert. De ‘vliegende auto’, ook wel het Subaru Air Mobility Concept genoemd, lijkt zes elektrische turbines te gebruiken om voor lift en voorwaartse voortstuwing te zorgen. Dus waarom zou je het dan niet noemen wat het is? Een klein vliegtuig.
Kez Casey, productieredacteur – in Melbourne
Hit: Daihatsu Vision Copen
Het is behoorlijk moeilijk om te negeren dat de show in Tokio dit jaar overvol was met sportwagens. En dat is alleen maar goed!
Ondanks de belofte dat de Nissan Hyper Force een vermogen van 1000 kW zal leveren, en de opwindende mogelijkheid van een nieuw leven ingeblazen roterende held in de Mazda Iconic SP, moet mijn grootste hit van de show toch wel de Daihatsu Vision Copen zijn.
Hoewel de Copen zelf dat nu niet meer is, vind ik het idee om te veranderen in een MX-5-rivaal met achterwielaandrijving me wel opwindend. Eenvoudig, relatief betaalbaar, wendbaar – precies wat je zoekt in een wereld die overvol is met complexe hypercarconcepten met megapkkracht en logge SUV’s die geen echt doel dienen.
Ik ben een grote fan van de zachte oppervlakken en geconcentreerde lichtdetails. Het is een beetje een terugkeer naar de eerste Copen, een beetje retro en gewoon futuristisch genoeg. Ik hou van hoe het eruit ziet, en ik hou van het idee van een kleine viercilinder turbomotor die op zonnige dagen voor een glimlach zorgt. Het is alleen jammer dat het ontbreken van een officiële aanwezigheid van Daihatsu hier betekent dat de kans klein is dat hij naar Australië komt als hij in productie gaat.
Miss: Nissan Hyper-conceptserie
Nissan pakte groots uit met vijf concepten en maakte daarmee een gedurfd statement over zijn toekomstplannen. Het probleem daarmee is dat de een de aandacht van de ander stal en afbreuk deed aan wat Nissan probeerde te bereiken. Het blokkerige, stompe stijlthema sluit niet echt aan op de modellen, behalve dat ze er aerodynamisch inefficiënt uitzien en een beetje lijken op iets uit een racegame met een lage polygoon uit het begin van de jaren 2000.
Natuurlijk zit er enige belofte in de getoonde verpakkingen en aandrijflijnen, en het is moeilijk om de impact van de GT-R-plagende Hyper Force te negeren, maar het voelt alsof Nissan zichzelf op een val heeft voorbereid op deze show.
Tom Fraser, journalist – in Melbourne
Grootste hit: Nissan Hyper Force
Alleen al de hint dat er een nieuwe generatie Nissan GT-R in aantocht is, is voor mij voldoende. Dat de Hyper Force Concept er verdomd geweldig uitziet, is een kers op de taart.
Het veelbelovende vermogen van 1.000 kW betekent ruimschoots een verdubbeling van het vermogen van de op een na krachtigste Nissan GT-R Nismo-variant, plus een ongelooflijk koolstofvezelcarrosserie met actieve aerodynamica. Ik vind het geweldig dat de cabine kan worden getransformeerd tot een racesimulator Gran Turismo, te.
Hopelijk vinden slechts een paar van deze functies in de toekomst hun weg naar een productieversie.
Grootste misser: Mazda Iconic SP
In een poging om de mogelijkheid van Mazda’s sportwagen van de volgende generatie nieuw leven in te blazen, komt de Iconic SP van het merk over als een gemengde boodschap gehuld in een saaie styling. Hij beschikt over een rotatiemotor die een elektrische batterij aandrijft, een recept dat het merk zelfs in de MX-30 met moeite heeft kunnen perfectioneren, terwijl de belofte van waterstofbrandstofcapaciteit de ingewikkelde aandrijflijn complexer maakt.
Zelfs de vloeiende, blob-styling heeft geen onderscheidende kenmerken of aspecten die er voor mij uitspringen, waardoor dit concept naar mijn mening ook een goed idee is.
Alex Misoyannis, journalist – in Sydney
Hit: Suzuki Swift ‘Concept’
Er werden niet veel productieauto’s onthuld op de show, maar ik vind het uiterlijk van de nieuwe Suzuki Swift erg mooi. Ja, technisch gezien is het een concept op de markt… maar het is overduidelijk geen autoshowspecial. Deze is klaar om in productie te gaan.
De suggestie dat de 1,0-liter en 1,4-liter turbomotoren zouden kunnen worden geschrapt is zorgwekkend, maar verder houd ik van de bescheiden sfeer die dit uitstraalt. Geen flitsende schermen, geen grote groeispurt – alleen de huidige Swift met een frisse look en enkele technische upgrades. De tweede plaats gaat hier naar het Subaru Sport Mobility-concept.
Miss: Honda Prelude Concept
Toen ik de Honda Prelude voor het eerst zag, was hij klaar om mijn hit van de show te worden. Maar toen we erachter kwamen dat het een hybride is en niet elektrisch – en daarom waarschijnlijk een Civic van de huidige generatie met een andere carrosserie – is de glans eraf.
Om nog maar te zwijgen van het feit dat hij meer op een Toyota Prius Coupé lijkt dan welke Honda dan ook uit het heden of verleden – en de proporties heeft van een Mitsubishi Eclipse (de coupé, niet de SUV). Fingers crossed dat de productieversie – die tegen het einde van dit decennium verwacht wordt – elektrisch is, achterwielaandrijving heeft en er interessanter uitziet.
Source link: https://www.drive.com.au/news/2023-tokyo-motor-show-hits-and-misses/