Onze eerste blik op Boeing’s pre-productie MQ-25 Stingray

In een video die Boeing vandaag heeft vrijgegeven, zien we hoe de hoofdromp van de pre-productie MQ-25 van de productielijn in de Boeing-fabriek in St. Louis wordt verplaatst naar de statische testruimte. Met statische tests kunnen ingenieurs de structurele integriteit van een casco analyseren zonder ermee te vliegen.

Volgens Boeing is de MQ-25 die in de video te zien is, de eerste van negen exemplaren die aan statische tests worden onderworpen. Het is mogelijk dat het casco een van de verschillende Engineering and Manufacturing Development (EMD)-varianten zou kunnen zijn, waarvoor Boeing oorspronkelijk een contract had gekregen om in 2018 aan de slag te gaan, of een grondtestartikel dat misschien nooit bedoeld was om te vliegen. We hebben contact opgenomen met Boeing voor meer duidelijkheid hierover.

Zodra de statische tests zijn voltooid, gaan de drones over op vermoeidheidstests, merkt het bedrijf op. Dit omvat het uitvoeren van verdere stresstests op casco’s, met als doel te onthullen hoe microscopisch kleine scheurtjes in de romp ontstaan, en wanneer deze uitzetten tot een kritische omvang. Deze vertegenwoordigen belangrijke veiligheidstests voor de luchtwaardigheid voordat volledige vliegtests met pre-productievoorbeelden kunnen beginnen, evenals de duurzaamheid van het type op lange termijn.

De romp van het exemplaar in de nieuwe video lijkt erg op de T1-demonstrator. Het was niet duidelijk hoeveel Boeing het basisdemonstratorontwerp voor het productiemodel zou gaan herwerken. Een dergelijke praktijk is normaal bij de overstap van een demonstrator naar een productieconfiguratie van een geavanceerd luchtgevechtsvliegtuig. In dit geval is de bovenste verzonken inlaat van het vliegtuig, een van de meest intrigerende kenmerken van de T-1, in principe hetzelfde, evenals de extra inlaten bovenop de jet. De neus is voorzien van dezelfde drie luchtgegevenssondes en de unieke trapeziumvormige uitlaat is ook hetzelfde. Dit alles geeft aan dat de veranderingen tussen de T-1 en de productie-MQ-25 relatief klein zullen zijn. Dit is indrukwekkend gezien het feit dat de T-1 is herwerkt vanuit een ontwerp voor een andere missieset.

De T1-demonstrator was een aanpassing van een onbemand ontwerp van een gevechtsluchtvoertuig dat onder het afgebroken programma Unmanned Carrier-Launched Airborne Surveillance and Strike (UCLASS) viel. UCLASS was de geannuleerde multi-role gevechtsdrone-tender van de marine die de directe voorloper was van het Carrier-Based Aerial Refuel System (CBARS)-initiatief dat geboorte gaf aan de MQ-25 zoals we die nu kennen.

Hoewel de initiële operationele capaciteit van de MQ-25 eerder tegen 2025 werd verwacht, werd deze in april van dit jaar uitgesteld tot 2026 vanwege vertragingen bij de bouw. Vertragingen hebben ook gevolgen gehad voor de ontwikkeling van de preproductiemodellen, waarbij eerder werd gehoopt dat de eerste EDM MQ-25’s in de herfst van 2022 zouden worden geleverd. De EDM-drones zullen meer experimenteel werk uitvoeren in de Boeing-fabriek in St. Louis. , Missouri voordat hij verhuisde naar Naval Air Station Patuxent River in Maryland, waar het vluchttestprogramma zal beginnen. Er zullen ook testperiodes plaatsvinden op Lakehurst in New Jersey en de Eglin Air Force Base in Florida.

Zodra de drones in dienst komen, zullen ze cruciale bijtankondersteuning bieden aan de luchtvleugels van de marine. Door over een speciale tankercapaciteit te beschikken, kunnen F/A-18E/F-jets met tankertaken zich concentreren op hun primaire missiesets. Zoals we eerder hebben opgemerkt, zal dit zowel de gevechtscapaciteiten van de squadrons van aanvalsjagers vergroten als de Super Hornet-vloten vrijmaken.

Ondanks de recentere tegenslagen in de voortgang van Boeing op het gebied van de ontwikkeling van de MQ-25, herinnert de nieuwe video eraan dat het programma inderdaad in steeds sneller tempo vordert.