‘Our Flag Means Death’ bracht de queeringgeschiedenis naar nieuwe diepten in seizoen 2

Wanneer de schrijvers ruimte krijgen voor het tweede seizoen van Onze vlag betekent de dood Voor het eerst ontmoette, keek coproducent Zayre Ferrer naar het zoomscherm en realiseerde zich: ze werkten aan een show met vier niet-binaire kleurenschrijvers. Het was een primeur voor hen – op een afstand. Zelfs zoals blijkt Miljarden En Star Trek: ontdekking zijn begonnen niet-binaire personages een substantiëlere rol te geven, ze zijn verre van de norm, en Ferrer keek naar een kamer die bereid was hun verhalen op het kleine scherm te brengen – als piraten.

Het zien van de schrijvers die op de Zoom vertegenwoordigd waren, was niet alleen een gelegenheid die een screenshot waardig was (hoewel ze er allemaal enthousiast een maakten); het was ook een kans om meer perspectieven te krijgen op de verhalen die ze schreven. “Het is zo geruststellend”, legt Ferrer uit. Omdat “je het misschien mis hebt. De ervaring van ieder niet-binair persoon is uniek, dus het is geweldig om altijd meerdere perspectieven te hebben.”

Terwijl Onze vlag betekent de dood is altijd een serie geweest die zich richtte op queer-relaties, waaronder de vrienden-tot-geliefden-boog van Jim (Vico Ortiz) en Oluwande (Samson Kayo) en het vijand-tot-geliefden-verhaal van Ed “Blackbeard” Teach (Taika Waititi) en Stede “Gentleman Pirate” Bonnet (Rhys Darby), seizoen twee introduceert nog meer. Er zijn Mary Read (Rachel House) en Anne Bonny (Minnie Driver), die in het echte leven geliefden waren, maar veel meer, eh, krijgen betrokken verhaal op het scherm. Er is ook Archie (Madeleine Sami), Jim’s nieuwe liefdesbelang, en een verdieping van het verhaal van Izzy Hands (Con O’Neill) terwijl hij vrede probeert te sluiten met zijn… ingewikkelde romantische gevoelens voor Blackbeard.

Niet elk nieuw personage of verhaallijn is gebaseerd op een specifieke persoon of gebeurtenis, maar ze zijn allemaal geworteld in de ervaringen van mensen die weten hoe het is om uit de geschiedenis geschreven te worden. Onze vlag betekent de dood is altijd historische fictie geweest in de meest losse zin, maar voor veel van de schrijvers van de serie gaat het er niet om een ​​verhaal te vertellen dat historisch accuraat is. Het is om er een te vertellen over de mensen wier verhalen überhaupt nooit zijn opgenomen. Omdat, zoals Ferrer opmerkt, de verslagen over het leven van de swashbuckler vaak ‘anti-piratenpropaganda’ zijn, geschreven door de kolonisten die hun gestolen goederen werden ontnomen.

Onze vlag betekent de doodHet tweede seizoen van de serie zou dus verwant kunnen zijn aan wat schrijver en wetenschapper Saidiya Hartman een ‘kritische fabel’ noemt, een verhaal dat onderzoekt ‘wat had kunnen zijn’ en een verhaal vertelt dat gewoon niet is opgenomen. Max’ komedie over piraten op de werkplek doet dit misschien niet met de diepgang die Hartman doet, maar de bedoeling is hetzelfde: verhalen delen die Ferrer beschrijft als smeken om op het scherm te worden gezet.

Dit uit zich in echte en ingebeelde karakters, maar ook in de thema’s en ideeën van de show. De meeste mensen beschouwen piraten en piraterij als een chaotische onderneming waarbij elke swashbuckler er voor zichzelf in zit. Maar Ferrer wijst erop dat dit idee slechts een voorbeeld is van de machthebbers die proberen degenen in de marge te belasteren.