‘Reeks van onzekerheden’ waarmee de Federal Reserve te maken krijgt tijdens de rentevergadering

Blijf op de hoogte met gratis updates

Meld u eenvoudig aan bij de Amerikaanse rentetarieven myFT Digest – rechtstreeks in uw inbox afgeleverd.

Slechts enkele dagen voordat functionarissen van de Federal Reserve zich neerhurkten om zich voor te bereiden op de beleidsvergadering van deze week, gaf voorzitter Jay Powell toe dat de toch al moeilijke taak van de Amerikaanse centrale bank nog lastiger was geworden.

“Een reeks onzekerheden, zowel oude als nieuwe, compliceert onze taak om het risico van een te veel verkrapping van het monetaire beleid af te wegen tegen het risico van een te weinig verkrapping”, vertelde de voorzitter van de Fed tijdens een evenement georganiseerd door de Economic Club of New York.

Onder de curveballs die erop worden geworpen, bevinden zich het zich verdiepende conflict in het Midden-Oosten dat nu boven de mondiale oliemarkten opdoemt, de stijgende langetermijnrente en sterker dan verwachte economische gegevens die vragen hebben doen rijzen over hoe snel de inflatie zal matigen.

Het Federal Open Market Committee is klaar om zijn referentierente op het hoogste niveau in 22 jaar van 5,25-5,5 procent te houden wanneer de tweedaagse bijeenkomst woensdag eindigt, waarmee de pauze in de monetaire verkrappingscampagne wordt verlengd die sinds de oprichting van het Federal Open Market Committee is ingezet. laatste renteverhoging in juli.

Dat zal centrale bankiers meer tijd geven om niet alleen de gemengde signalen over de gezondheid van de Amerikaanse economie te beoordelen, maar ook om te beoordelen hoe de eerdere renteverhogingen van de Fed en een recente aanscherping van de kredietvoorwaarden de vraag van consumenten en bedrijven beïnvloeden.

Marktdeelnemers durven in grote lijnen te wedden dat deze tegengestelde stromingen betekenen dat de Fed klaar is met de renteverhogingsfase van haar strijd tegen de inflatie – en dat zij het debat nu zullen verleggen naar de vraag hoe lang de rente op het huidige restrictieve niveau moet worden gehouden.

Ambtenaren zelf suggereerden deze maand dat het, nu de prijsdruk nog steeds doordringt, te vroeg was om verdere verkrapping uit te sluiten, ook al stonden ze erop dat ze zorgvuldig te werk zouden gaan met beleidsbeslissingen.

Powell en invloedrijke gouverneurs als Christopher Waller hebben schijnbaar de lat hoog gelegd voor verdere verkrapping – onlangs suggererend dat er nieuw bewijs nodig zou zijn dat de economische groei niet betekenisvol vertraagde en dat het desinflatieproces tot stilstand was gekomen of omgekeerd. Maar veel economen betogen dat verdere verkrapping niet helemaal mag worden uitgesloten.

“Nu de Fed onlangs te maken heeft gehad met hoge inflatie, denk ik dat de Fed de kant van agressieve communicatie over de toekomst wil kiezen totdat ze er meer vertrouwen in heeft dat deze wordt aangepakt”, zegt Kris Dawsey, hoofd economisch onderzoek bij DE Shaw.

Van aanhoudende tekenen van veerkrachtige consumentenbestedingen tot de mogelijkheid van ‘pittigere’ inflatiecijfers voor de rest van het jaar: de gegevens ‘kunnen dienen om de overtuiging te verminderen dat de economie daadwerkelijk zal blijven afkoelen en dat de inflatie weer richting de 2 procent”, zei hij.

Niet alleen is een renteverhoging in december een “zeer plausibele uitkomst” zonder een substantiëlere daling van de inflatie, voegde Dawsey eraan toe, maar als de economische omstandigheden verdere verkrapping rechtvaardigen, zou dit heel goed meer stijgingen kunnen betekenen.

Nog in september voorspelden functionarissen dat nog een kwartpunt hoger in de Fed Funds-rente nodig zou zijn om de beleidsinstellingen van de Fed “voldoende restrictief” te achten. Ook voorspelden ze volgend jaar minder bezuinigingen.

Deze omarming van een ‘hoger-voor-langer’-beleidsaanpak hielp een scherpe uitverkoop van obligaties op gang te brengen, die zowel bij de Fed als door anderen wordt gezien als een deel van het werk voor de centrale bank, door de leenkosten te verhogen.

Volgens economen van Nomura is de stijging van de langetermijnrente ruwweg gelijk aan een renteverhoging van één of twee kwartpunten, wat volgens hen een “redelijk alternatief” was voor de laatste verhoging die ambtenaren tijdens hun bijeenkomst in september hadden gepland.

Julia Coronado, een voormalige Fed-econoom die nu MacroPolicy Perspectives leidt, waarschuwde dat een dergelijke substantiële verhoging van de leenkosten snel zou aanslaan.

“We leven niet in een wereld die overspoeld wordt door stimuleringsmaatregelen en liquiditeit. We bevinden ons in een wereld van extreem duur geld”, zei ze. Al het resterende schuim zal “gedood worden door hogere tarieven” en als ambtenaren “te hard gaan, kunnen ze uiteindelijk te snel van koers moeten veranderen”, voegde Coronado eraan toe.

Voormalig Fed-gouverneur Laurence Meyer – die verwacht dat de centrale bank een renteverhoging in december overslaat, maar “onwillig” is om te zeggen dat de Fed klaar is met verkrappen – zei dat het debat van volgend jaar lastig zal zijn, waarbij de nadruk meer zal liggen op de “duur” van hogere rentetarieven dan op hun renteverhogingen. niveau.

De taak zal voor Fed-functionarissen zijn om de Fed Funds-rente zodanig te kalibreren dat naarmate het tempo van de groei van de consumentenprijzen afneemt, de reële, voor de inflatie gecorrigeerde beleidsrente niet onbetaalbaar restrictief wordt voor de economie.

Jonathan Pingle, die vroeger bij de Fed werkte en nu hoofdeconoom is bij UBS, zei dat hij verwachtte dat de centrale bank in maart 2024 haar belangrijkste rentetarief zou verlagen – eerder dan handelaren op termijnmarkten wedden – en tegen midden volgend jaar. om deze met 0,75 procentpunt te hebben verlaagd nu de economie in een recessie terechtkomt.

“Uiteindelijk zijn het de gegevens die dit zullen aansturen”, zegt Pingle. “Ze willen graag een langzamere economie, en als ze dat ook krijgen [that]dan zullen ze moeten gaan nadenken over hoe restrictief ze het beleid werkelijk willen laten worden als de inflatie daalt.”