Ruslands eerste post-Sovjet-maanmissie eindigt in een ruimtecrash

Ontvang gratis updates over ruimteverkenning

We sturen je een myFT dagelijkse samenvatting e-mail naar boven afronden Ruimteonderzoek nieuws elke ochtend.

Ruslands eerste maanmissie sinds 1976, toen Rusland nog deel uitmaakte van de Sovjet-Unie, is op een mislukking uitgelopen nadat het onbemande ruimtevaartuig Luna-25 uit de hand liep en in het maanoppervlak stortte.

Het zou maandag op de zuidpool van de maan landen.

De tegenslag voor het steeds meer geïsoleerde en krappe Russische ruimteagentschap Roscosmos onderstreept de achteruitgang van het ruimtevaartprogramma van Moskou sinds het hoogtepunt in de koude oorlog, toen de Sovjet-Unie als eerste een persoon de ruimte in stuurde.

De Luna-25 werd eerder deze maand vanaf de aarde gelanceerd, waarbij Rusland hoopte het eerste land te worden dat op de zuidpool van de maan landt. Eenmaal daar aangekomen, zou de maanlandermissie een jaar lang het oppervlak en de exosfeer van de maan bestuderen en ander onderzoek uitvoeren.

Maar op zaterdagmiddag, toen het vaartuig overging van een cirkelvormige baan op ongeveer 100 km boven het maanoppervlak naar een baan vóór de landing, viel de communicatie weg.

De impuls die bedoeld was om de overgang te activeren, duwde het uit zijn koers en stuurde het op de verkeerde baan, zei het ruimteagentschap.

“Volgens de resultaten van voorlopige analyse, als gevolg van de afwijking van de werkelijke parameters van de impuls van de berekende, is het Luna-25 ruimtevaartuig verplaatst naar een niet-berekende baan”, zei Roscosmos in een verklaring. Het hield toen op te bestaan ​​als gevolg van een botsing met het oppervlak van de maan.

“Maatregelen die op 19 en 20 augustus zijn genomen om naar het ruimtevaartuig te zoeken en ermee te communiceren, hebben geen resultaat opgeleverd”, zei het ruimteagentschap, eraan toevoegend dat er een interdepartementale commissie was gevormd om het incident te onderzoeken.

De Luna-25 werd op 10 augustus gelanceerd vanaf de Vostochny Cosmodrome in het Verre Oosten van Rusland en markeerde de eerste maanmissie van het land sinds 1976, toen de Sovjet-Unie de Luna-24 lanceerde. Die robotlander keerde met succes terug naar de aarde met maanbodemmonsters die wetenschappers konden bestuderen.

In de Luna-25-missie racete Rusland om India te verslaan, wiens Chandrayaan-3-ruimtevaartuig het zuidpoolgebied van de maan nadert en volgens de planning woensdag zal landen.

De crash van Luna-25 roept twijfels op over de toekomst van het Russische ruimtevaartprogramma, vooral in een tijd waarin het land verwikkeld is in een uitputtende en kostbare oorlog in Oekraïne, met sancties en internationale ophef over de invasie die de toegang tot westerse technologie en onderzoek afsnijdt.

Roscosmos werkt samen met het Russische leger om een ​​bataljon vrijwillige soldaten te sponsoren om te vechten in Oekraïne, meldt de Financial Times.

“Elke mislukking in de ruimte, het a priori invloed heeft op de toekomstplannen van een bepaald land of een bepaald programma’, zei Alexander Zheleznyakov, een expert in de raket- en ruimtevaartindustrie en historicus van de ruimtevaart, door de Russische zakenkrant RBC.

“In ons geval zullen we hoogstwaarschijnlijk de benadering van het creëren van nieuwe landers moeten veranderen, want in de 47 jaar die zijn verstreken sinds de lancering van de vorige lander, is er veel veranderd”, zei Zheleznyakov. “De wetenschap is verder gegaan en de technologie is verder gegaan, en helaas hebben we in de loop der jaren onze competentie in interplanetaire missies en in het landen op andere planeten enigszins verloren.”

“We zullen onze ambities wat moeten temperen en beseffen dat we alles opnieuw zullen moeten leren”, zei hij.

Een andere Russische wetenschapper, de 90-jarige Mikhail Marov, een van de leidende figuren in het Sovjetruimteprogramma, vertelde RBC dat hij in het ziekenhuis was opgenomen door de schok toen hij hoorde over de Luna-25-crash, die hij zijn ‘levenswerk’ noemde.

“Het is triest dat het niet mogelijk was om het apparaat te laten landen”, zei hij tegen het tijdschrift. “Voor mij was het misschien de laatste hoop om de heropleving van ons maanprogramma te zien.”