Sarina Wiegman: een nuchtere coach met WK-glorie in het vizier

Ontvang gratis Sarina Wiegman-updates

We sturen je een myFT dagelijkse samenvatting e-mail naar boven afronden Sarina Wiegman nieuws elke ochtend.

Sarina Wiegman vertelde haar Engelse team dat ze waren uitgekozen voor Euro 2022 door ze elk een gouden ticket te overhandigen met de woorden: “Gefeliciteerd! Je gaat naar het EK!”

De Nederlandse coach heeft een manier om speelsheid te combineren met een meedogenloze focus, wat haar tot een van de meest succesvolle managers in de geschiedenis van het vrouwenvoetbal heeft gemaakt. De boodschap bleek ook vooruitziend. Die gouden tickethouders zouden het toernooi winnen voor een volgepakt Wembley Stadium, waardoor vrouwenvoetbal mainstream werd en voorheen onbekende spelers van de ene op de andere dag in bekende namen veranderden.

Een jaar later staat Wiegman voor haar grootste uitdaging tot nu toe: het begeleiden van een door een blessure geteisterd Engels team naar potentiële WK-winst. De Lionesses staan ​​woensdag in de halve finale tegenover gastland Australië, nadat ze zaterdag Colombia met 2-1 hebben verslagen, en de verwachtingen nemen toe nu de rivalen wegvallen. Bookmakers beoordelen Engeland als favoriet om de trofee op 20 augustus in Sydney in de wacht te slepen.

Wiegman, 53, is al een nationale held in twee landen, vijf jaar eerder behaalde ze Europese kampioenschappen voor Engeland en haar geboorteland Nederland. Ze begon voor het eerst met voetballen als kind in de straten van Den Haag met haar tweelingbroer en de andere lokale kinderen, waarbij ze haar haar kort knipte om bij de jongens te passen. Op 16-jarige leeftijd werd ze opgeroepen om voor Nederland te spelen en verdiende uiteindelijk 104 interlands voor haar land. Drie jaar later werd ze gescout door de hoofdcoach van het Amerikaanse nationale damesteam, Anson Dorrance, die haar ervan overtuigde een jaar aan de Universiteit van North Carolina te spelen.

Wiegmans korte verblijf in de VS, waar het vrouwenvoetbal veel geavanceerder was dan in Europa, bleek leerzaam. Ze keerde naar huis terug met nieuwe ideeën over van alles, van tactiek tot sportwetenschap. Het spel in Europa moest nog professioneel worden, dus werkte ze als lerares terwijl ze parttime voetbal bleef spelen.

Ze was een groot deel van haar carrière middenvelder en ontwikkelde een reputatie als leider op het veld. Haar team won de Nederlandse competitie twee keer voordat Wiegman in 2003 met pensioen ging terwijl ze zwanger was van haar tweede kind. Kort daarna keerde ze terug naar het voetbal als coach bij haar oude club Ter Leede, daarna bij ADO Den Haag toen de damescompetitie prof werd in 2007, voordat ze in 2014 assistent-bondscoach werd.

De doorbraak kwam in 2017, zes maanden voordat Nederland het EK voor vrouwen zou organiseren. De nationale ploeg was op weg naar het toernooi aan het verliezen en de Nederlandse voetbalautoriteiten, die op zoek waren naar een ommekeer, gaven Wiegman de leiding. Ze verzamelde het team onmiddellijk en leidde hen naar de overwinning. Twee jaar later nam ze hetzelfde team mee naar de WK-finale, waar ze verloren van de VS.

Haar succes trok de aandacht in Engeland, waar de voetbalbond op zoek was naar een nieuwe hoofdcoach voor haar damesteam. Ze begon eind 2021 met de baan; haar eerste wedstrijd die de leiding had, was een pak slaag van Noord-Macedonië met 8-0, waarmee ze een ongeslagen reeks begon die 30 wedstrijden duurde. Onder Wiegman verloor Engeland slechts één keer in 36 wedstrijden, scoorde 148 doelpunten en kreeg er 14 tegen.

Wiegman staat bekend om haar mix van koelbloedigheid, competitiedrang en tactisch inzicht. Ze past eigenzinnige managementtechnieken toe die rechtstreeks uit de handboeken van de businessschool springen. Kort nadat ze de leiding over Nederland had genomen, gaf ze spelers een exemplaar van een artikel met de titel: “Dertien dingen die je moet opgeven als je succesvol wilt zijn”. Geef je excuses op. Geef je perfectionisme op. Geef je behoefte om aardig gevonden te worden op.

Tijdens vroege trainingssessies organiseerde ze minicompetities onder de ploeg, met als prijzen een leeg fotolijstje waarin spelers een foto van zichzelf konden visualiseren met een trofee in de lucht. “Voetbal brengt ons samen”, vertelde Wiegman onlangs in een BBC-podcast, gepresenteerd door Jill Scott, die vorig jaar deel uitmaakte van het winnende Lionesses-team. “Maar als je plezier hebt, helpt dat – dus we proberen wat vreugde te brengen.”

In haar vroege dagen als coach van Engeland herhaalde ze de technieken die haar Nederlandse team jaren eerder hadden geprikkeld, waarbij ze de spelers aanmoedigde om succes te tonen door middel van tekenen en poëzie. “Ze kwam binnen en meteen voelden we haar aura. Ze was een leider voor de hele staf en alle spelers”, zei Ellen White, de recordscorer van Engeland en onderdeel van het winnende team van Euro 2022. “Als vrouwelijk team communiceren we graag, we willen graag dat iemand met ons praat, we zoals iemand om eerlijk tegen ons te zijn, en dat hadden we nog nooit eerder gehad. Elke speler kende zijn rol en verantwoordelijkheid. Dat was het ontbrekende ingrediënt dat ons naar de overwinning bracht.”

De aanpak van Wiegman heeft geleid tot een onbreekbare teamgeest – een eigenschap die naar voren kwam tijdens de toevallige overwinning van Engeland op strafschoppen eerder deze week tegen Nigeria. “Sarina is een briljante coach, tacticus en leider, maar ook een fantastisch persoon om mee samen te werken”, zegt Mark Bullingham, CEO van de FA. “Het Engelse voetbal mag zich gelukkig prijzen met haar, want ze voegt waarde toe aan alles wat we op en naast het veld doen.”

Na het winnen van Euro 2022 werd Wiegman twee minuten na haar persconferentie na de wedstrijd onderbroken door een conga-line van juichende spelers die het door het Engelse voetbal aangenomen volkslied “It’s Coming Home” zongen. De uitdrukking was verboden in het Engelse kamp, ​​maar het zegevierende team zag een opening om de regels te overtreden.

Toen de spelers de kamer verlieten, sprong een hees klinkende Wiegman onmiddellijk weer in haar rol als de nuchtere hoofdcoach van Engeland, maar gaf toe: “We hebben de beker gewonnen. . . en we zijn heel blij.” Het doel is nu om nog een stap verder te gaan en een wereldwijde overwinning veilig te stellen.

josh.noble@ft.com