Wat het einde van het Japanse experiment voor het beheersen van de rentecurve betekent voor de markten

Sinds de Bank of Japan in 2016 aan een groots experiment op de obligatiemarkt begon, was een van de grootste vragen onder beleggers hoe dit zou aflopen.

Centrale banken over de hele wereld maken al meer dan tien jaar gebruik van programma’s voor het opkopen van obligaties, bekend als kwantitatieve versoepeling, om economieën te ondersteunen. Maar zeven jaar geleden ging de BoJ verder en stelde een harde limiet voor de rente op Japanse staatsobligaties (JGB) met een looptijd van tien jaar.

Deze week zette de BoJ de grootste stap tot nu toe in de richting van het afbouwen van het beleid, door voor het eerst aan te kondigen dat de limiet van 1 procent op de tienjaarsrente nu zou worden opgevat als een referentierente.

De gematigde reactie van beleggers op dit besluit is een opluchting voor de centrale bank, die haar greep op obligaties geleidelijk moet versoepelen om te voorkomen dat er onrust ontstaat op een internationale markt die biljoenen dollars waard is.

Maar er is nog een lange weg te gaan voordat de BoJ uit een ander beleid komt dat nu als een anomalie wordt beschouwd: negatieve rentetarieven, waardoor het de laatste grote centrale bank is die nog vasthoudt aan een van de principes van haar ultra-ruime monetaire beleid. .

Is de controle op de rentecurve dood?

Beleggers zeggen dat het laatste besluit om een ​​hard plafond voor de tienjarige staatsobligatierente af te schaffen in feite de dood van de YCC betekent.

“Het formele einde van de YCC zal meer een ceremonie zijn”, zegt Daiwa-strateeg Kazuya Sato, eraan toevoegend dat de exit al in december zou kunnen plaatsvinden. “Ik denk dat de BoJ erin is geslaagd een geleidelijke weg naar normalisatie in te slaan zonder al te veel impact op de markt te creëren.”

Toch betekende de laatste wijziging in de YCC niet het einde van de kwantitatieve versoepelingsmaatregelen van de BoJ, aangezien zij door zal gaan met het opkopen van obligaties met een “vast bedrag”, hoewel niet tegen een vaste rente van 1 procent, aldus Chris Jeffrey, hoofd van de afdeling Belastingen. en inflatiestrategie bij Legal & General Investment Management.

Wanneer zal Japan zijn negatieve rentebeleid beëindigen?

Nu de BoJ feitelijk haar beleid van het plaatsen van een harde limiet op de obligatierente heeft geschrapt, zijn beleggers gefocust op het moment waarop de centrale bank haar beleidsrente, die op min 0,1 procent staat, zal verhogen. UBS verwacht dat de BoJ de negatieve rente in april zal opheffen, terwijl Goldman Sachs voorspelt dat de verandering in oktober zal plaatsvinden.

Volgens een simulatie van Daiwa zal de rente op 10-jaars JGB’s naar verwachting ongeveer 1,15 procent bedragen wanneer de BoJ de YCC opheft en een einde maakt aan de negatieve rentetarieven – wat erop wijst dat de rente wellicht niet al te dramatisch zal stijgen, zelfs als de limiet volledig wordt opgeheven.

“De afgelopen drie maanden heeft de markt nu niet alleen rekening gehouden met het verdwijnen van de negatieve rente, maar ook met een volledige renteverhoging volgend jaar”, zegt Steve Donzé, plaatsvervangend hoofd investeringen en producten bij Pictet Asset Management. stijging van de kortetermijnrente in januari.

Hoewel de bank het officiële plafond zal afschaffen, wordt er nog steeds van haar verwacht dat ze obligaties opkoopt als ze het gevoel heeft de controle te verliezen. Dat is een “rode lap op een stier” voor obligatiewachters die nu gaan testen waar de BOJ-drempels liggen, zei een in Tokio gevestigde handelaar.

Zullen Japanse beleggers hun obligatieposities verschuiven?

Japanse investeerders zijn momenteel de grootste buitenlandse eigenaren van Amerikaanse staatsobligaties en bezitten ook een groot deel van de Australische en Franse schulden. Beleggers verwachten dat, naarmate het beleid in Japan begint te normaliseren, Japanse instellingen steeds gemotiveerder zullen worden om in eigen land te investeren, een trend die naar verwachting zal versnellen zodra de rente begint te stijgen.

Grote Japanse investeerders die hun valutablootstelling afdekken, zoals verzekeraars, hebben het bezit van buitenlandse obligaties al afgeremd omdat de kosten van hedging onbetaalbaar hoog zijn geworden, waardoor de groeiende rentekloof tussen Japan en andere economieën wordt opgeheven en de Japanse markt voor laagrentende obligaties opduikt. relatief aantrekkelijk.

“De Bank of Japan creëert een werkelijk gunstig klimaat voor binnenlandse beleggers om kapitaal te repatriëren en in eigen land in te zetten”, zegt Ella Hoxha, hoofd van de afdeling vastrentende waarden bij Newton Investment Management. “Als je een Japanse belegger bent, kun je niet in Amerikaanse staatsobligaties beleggen tenzij je het valutarisico neemt – in termen van vastrentende waarden is de enige aantrekkelijke markt hun binnenlandse markt.”

De impact zal waarschijnlijk ook voelbaar zijn op de markt voor euro- en dollarobligaties, hoewel Japanse beleggers voorlopig geen significante verschuivingen hebben doorgevoerd.

“Als de langetermijnrente in Japan stijgt terwijl de hedgingkosten hoog blijven. . . de negatieve impact op de vraag naar euro- en dollarobligaties zou aanzienlijk kunnen zijn, omdat we getuige kunnen zijn van een sterke repatriëring van beleggingen naar Japan”, zegt Vincent Mortier, Chief Investment Officer bij Amundi.

Economen zeiden dat het uiteindelijke doel van de BoJ was om een ​​deel van de enorme bezittingen in Japanse staatsobligaties op haar balans te verschuiven naar de particuliere sector, met name naar regionale banken. De grote vraag voor de komende weken en maanden is of het huidige niveau van de tienjaarsrente op Japanse staatsobligaties hoog genoeg is om voor tientallen regionale Japanse banken aantrekkelijk te zijn om te beginnen met kopen.

Wat is de impact op de yen?

Tot nu toe zijn de reacties gematigd. In eerdere fasen van het geleidelijke vertrek van de BOJ uit de YCC vormde de valutamarkt een relatief eenvoudige plek voor fondsen om grote inzetten te plaatsen op de impact van het beleid van de BOJ.

Ze konden er, tegen wat zij als relatief laag risico beschouwden, op rekenen dat het renteverschil tussen de verkrappende Federal Reserve en de permanent ultra-losse BoJ een constante neerwaartse druk op de yen zou creëren.

Handelaren zeggen nu dat deze weddenschap als druk en iets riskanter wordt beschouwd dan voorheen: de Fed lijkt het einde van de verkrappingscyclus nabij te zijn en de mogelijkheid van valuta-interventie door Japan ligt op tafel.

Marktspelers hadden eerder gedacht dat de financiële autoriteiten een streep in het zand hadden getrokken bij ongeveer ¥150 ten opzichte van de dollar, maar recente handel heeft aangetoond dat de Japanse regering bereid lijkt de yen onder dat niveau te laten dalen. Sommige valutaanalisten zijn van mening dat als de daling van de yen niet te snel en te wanordelijk is, de regering deze tot ¥153 kan laten dalen.

De strategen van Morgan Stanley zeiden dat de opwaartse kracht van de dollar beperkt zou moeten worden door het interventierisico, en voorspelden dat de yen ongeveer ¥150 ten opzichte van de dollar zal blijven, tenzij er een grote verandering zou optreden in de Amerikaanse economische gegevens.