Dit artikel is een online versie van onze Scoreboard-nieuwsbrief. Meld u hier aan en ontvang de nieuwsbrief elke zaterdag rechtstreeks in uw inbox
Tijdens een bezoek aan Stamford Bridge deze week zag ik met eigen ogen het potentieel voor de Amerikaanse investeerders Clearlake Capital en Todd Boehly. Fans van Chelsea FC, de Engelse voetbalclub die ze vorig jaar voor £2,5 miljard kochten, mogen hopen dat ik zilverwerk bedoel. En zeker, dat zou nog kunnen gebeuren.
Maar ik heb het over onroerend goed. Het stadion met een capaciteit van 40.000 personen voelt klein en moe aan vergeleken met andere topclubs. Sommigen zeggen misschien dat het karakter heeft, maar sentiment levert geen inkomsten op.
Het chique nieuwe stadion van Tottenham Hotspur heeft het winstpotentieel van de club getransformeerd, en Chelsea zou graag rijke fans soortgelijke kansen willen geven om afstand te doen van hun geld.
Met de juiste faciliteiten zouden klanten uit de zakelijke horeca zeker in de rij staan om een seizoen lang een klein fortuin uit te geven aan een box op Stamford Bridge om rijke VIP’s te vermaken. De vraag is of de eigenaren van Chelsea een manier kunnen vinden om door hun keurslijf van een perceel, gelegen tussen treinsporen in een van ‘s werelds duurste vastgoedmarkten, te navigeren.
Deze week kijken we naar de veranderende wind in private equity en wat dit betekent voor de sport, en hoe Saoedi-Arabië het WK van 2034 in de wacht sleepte. Lees verder — Samuel Agini, sportverslaggever
Stuur ons tips en feedback op scoreboard@ft.com. Ontvangt u de e-mailnieuwsbrief nog niet? Registreer hier. Voor alle anderen: laten we gaan.
De FIFA landt de grote vis voor 2034: Saoedi-Arabië

In de aanloop naar het WK 2022 in Qatar dachten velen in het voetbal dat het toernooi een fluitje van een cent zou zijn. Het winterevenement zou een eenmalige gebeurtenis blijken te zijn, zo luidde de gedachte, het laatste slepende artefact van de FIFA oude regime.
Achteraf gezien voelt dat nogal fantasierijk. In plaats daarvan luidden beelden van FIFA-president Gianni Infantino, ingeklemd tussen Qatar’s emir Tamim bin Hamad Al Thani en Saoedi-Arabië’s kroonprins Mohammed bin Salman, tijdens de openingsceremonie het nieuwe voetbaltijdperk in.
Minder dan twaalf maanden na dat moment verzekerde Saoedi-Arabië zich deze week effectief van de gastrechten voor het WK van 2034, na een zinderende campagne om zijn voetafdruk in de meest geliefde sport ter wereld te vergroten.
Je hoeft niet goed te zoeken om tekenen te vinden van de plotselinge obsessie van Saoedi-Arabië met mondiaal voetbal. Riyadh Season, een reeks grote evenementen in de Saoedische hoofdstad, is nu de voorhoede van shirtsponsor van AS Roma. Riyadh Air, de nieuwe luchtvaartmaatschappij die nog moet vliegen, siert de rood-witte trui van Atlético Madrid. Alleen al afgelopen maand heeft Visit Saudi – het toerismebureau van het land – nieuwe deals gesloten met La Liga, en zowel de Aziatische voetbalbond als CAF, zijn Afrikaanse tegenhanger.
Een rapport deze week van Play the Game, een initiatief van het Deense Instituut voor Sportstudies dat ethiek en transparantie wil bevorderen, toonde het enorme bereik dat Saoedi-Arabische sponsors nu hebben in de sport. Entiteiten uit het land hebben meer dan 300 commerciële overeenkomsten gesloten in de sector, waarvan 84 in de voetbalsector.
Voor Infantino en FIFA lost het succesvolle bod van Saoedi-Arabië verschillende problemen op. Het uitgebreide WK – het gaat van 32 naar 48 teams in 2026 – heeft de kosten van het organiseren van wedstrijden enorm doen stijgen, waardoor de pool van potentiële locaties kleiner is geworden. De diepe zakken en enorme infrastructuurplannen van Saoedi-Arabië maken het een van de weinige landen met een realistische claim op solo-hosting.
Die diepe zakken komen ook van pas als we naar de inkomstenprognoses van de FIFA kijken. Sponsorovereenkomsten met Qatar hebben ertoe bijgedragen dat de inkomsten uit de meest recente vierjarige WK-periode naar 7,5 miljard dollar zijn gestegen, vergeleken met 6,4 miljard dollar die het toernooi in Rusland in 2018 heeft binnengebracht. De volgende cyclus zal naar verwachting minstens 10 miljard dollar opleveren. Het vooruitzicht om meer Saoedische sponsoring aan te trekken – niet alleen voor het toernooi van 2034, maar mogelijk voor alle FIFA-evenementen voor de komende elf jaar – vergroot de kans om de verwachtingen in de toekomst te overtreffen.

Misschien wel de belangrijkste les uit de ervaringen in Qatar is dat alle slechte pers over de mensenrechten, de veiligheid van werknemers en de klimaatverandering overstemd wordt zodra het voetbal begint. Dat lijkt althans de berekening voor 2034.
In plaats daarvan is de grote vraag voor de FIFA, die al meer dan 4 miljard dollar in haar reserves heeft, wat ze met al dat geld moet doen.
Zullen de private equity-financiers van het voetbal het volhouden?

Het tijdperk van goedkoop geld is ten einde en de pijnlijke gevolgen ketsen af op private equity. Dat is de conclusie van een meesterlijke diepe duik in de sector deze week door het financiële team van de FT.
De sport heeft gemakkelijk kapitaal ontnomen van particuliere beleggingsondernemingen, een trend die wordt versneld door de door het coronavirus gehavende balansen bij competities, clubs en wedstrijdorganisatoren. Nu bestaat het risico dat een vitale bron van kapitaal een stapje terug doet om de problemen elders aan te pakken.
Banken kunnen huiverig zijn bij het verstrekken van leningen aan voetbalclubs of verstrekken vaak niet alle benodigde financiering. Het is niet alleen het onrustige bedrijfsmodel van de voetbalwereld dat traditionele kredietverstrekkers afschrikt. Er is ook de vraag of het de moeite waard is om krediet te verlenen, gezien de mogelijkheid van protesten van fans wanneer de bank hard optreedt tegen een club die achterloopt met betalingen. Veel succes met het in beslag nemen van een stadion als een lening onbetaald blijft, zonder een rel te veroorzaken!
Dus toen voetbal geld nodig had tijdens de pandemie, stapte private equity in. Het Europese bedrijf CVC Capital Partners bezit een deel van de media- en commerciële rechten van La Liga, een weddenschap op de Spaanse voetbalcompetitie. Maar het heeft ook blootstelling aan het Franse voetbal via een investering van 1,5 miljard euro in een commerciële dochteronderneming die in 2022 werd opgericht. De Franse competitie heeft nu moeite om haar binnenlandse mediarechtenovereenkomsten tegen een aantrekkelijke waardering te vernieuwen.
Dat is ook een potentieel probleem voor Ares Management, de alternatieve kredietverstrekker die de Amerikaanse zakenman John Textor steunde toen hij vorig jaar de Franse voetbalclub Olympique Lyonnais kocht.
Ondanks de ambities om Lyon terug te brengen naar de Champions League, staat de club onderaan in de Ligue 1 en heeft ze dit seizoen nog geen wedstrijd gewonnen. Gecombineerd met de uitdagende mediarechtenveiling zou Textor’s Eagle Football een enorme klap in de inkomsten krijgen als Lyon uit de Franse top zou degraderen.
Er zijn tekenen dat Textor ook in Brazilië de druk voelt. Zorg ervoor dat je naar het einde van het scorebord scrolt om de chef van Eagle Football te zien woeden over ‘verdomde corruptie’ nadat Botafogo, zijn Braziliaanse ploeg, een voorsprong van drie doelpunten weggooide en een cruciale wedstrijd in de titelrace verloor.
En vergeet Chelsea FC niet. Private equity firma Clearlake Capital en financier Todd Boehly leidden vorig jaar de overname van de Premier League-club ter waarde van £2,5 miljard. Het is nog steeds de recordprijs die voor een voetbalclub wordt betaald, maar tot nu toe hebben de investeerders er weinig voor laten zien.
Chelsea heeft volgens Transfermarkt meer dan 1 miljard euro uitgegeven aan het contracteren van spelers onder Amerikaans eigendom, maar de ploeg gaat het weekend in in de onderste helft van de Engelse topklasse. De club leed in 2021-2022 een verlies vóór belastingen van £ 121 miljoen.
Ares is tussenbeide gekomen door ongeveer £500 miljoen aan Chelsea te verstrekken, via een achtergestelde lening in natura. Dit betekent dat de rente kan worden toegevoegd aan de totale leningen in plaats van onmiddellijk te worden afbetaald, wat duidt op de wens om contant geld achter te houden.
Hoewel de mediarechtenovereenkomsten van CVC en de overname van Chelsea worden gezien als langetermijnprojecten, is het de vraag of problemen in private equity toekomstige deals in de sport vertragen. Kan voetbal zonder zijn nieuwe kapitaalbronnen?
Hoogtepunten

-
De voormalige Spaanse voetbalbaas Luis Rubiales is voor drie jaar uitgesloten van de sport vanwege zijn gedrag tijdens de WK-finale voor vrouwen in augustus, toen hij de Spaanse speelster Jenni Hermoso met geweld kuste. Tegen de beslissing is mogelijk beroep mogelijk. Rubiales heeft de beschuldigingen ontkend.
-
CVC Capital Partners heeft zijn beursintroductie uitgesteld tot volgend jaar, vanwege winstproblemen voor beursgenoteerde private equity-rivalen, bredere economische zorgen en conflicten in het Midden-Oosten. Het Europese bedrijf is een vooraanstaande investeerder in de sport, met belangen in cricket, voetbal, rugby, tennis en volleybal.
-
Het Amerikaanse ministerie van Justitie voert zijn toezicht op de sport op, waarbij antitrusthandhavers veel verder kijken dan de tactieken die door de PGA Tour worden gebruikt om zijn positie tegen de door Saoedi-Arabië gesteunde rivaal LIV Golf te verdedigen.
-
De triomfantelijke winnaars van de Rugby World Cup in Zuid-Afrika werden bij hun terugkeer uit Frankrijk als een held ontvangen. Maar de verklaring van de Zuid-Afrikaanse president Cyril Ramaphosa over een extra feestdag heeft kritiek gekregen van de oppositie Economic Freedom Fighters, te midden van voortdurende black-outs, een haperende economie en een nationale vertrouwenscrisis, meldt Joseph Cotterill van de FT.
Laatste fluitsignaal

Botafogo blijft voorlopig bovenaan de Braziliaanse voetbalcompetitie staan, maar had zijn voorsprong op de als tweede geplaatste Palmeiras deze week teruggebracht van zes naar drie punten na een belachelijke wedstrijd in Rio de Janeiro. De Amerikaanse eigenaar van de club maakte zijn gevoelens duidelijk over een rode kaartbeslissing, die volgens hem de sleutel was tot de dramatische ineenstorting van zijn ploeg in de tweede helft. Zijn met krachttermen beladen tirade zal ongetwijfeld van belang zijn voor de Braziliaanse voetbalautoriteiten.
Het scorebord is geschreven door Josh Noble, Samuel Agini en Arash Massoudi in Londen, Sara Germano, James Fontanella-Khan en Anna Nicolaou in New York, met bijdragen van het team dat de Due Diligence-nieuwsbrief produceert, het wereldwijde netwerk van correspondenten en gegevens van de FT visualisatie team
Aanbevolen nieuwsbrieven voor u
Chris Giles over centrale banken – Uw essentiële gids voor geld, rentetarieven, inflatie en wat centrale banken denken. Registreer hier
Door ijverigheid — Topverhalen uit de wereld van bedrijfsfinanciering. Registreer hier
Source link: https://www.ft.com/content/8c14866c-8a7b-4028-a5c0-394b0e4aae5b